ข้อกำหนดและเงื่อนไขในใบตราส่งแบบมาตรฐานของ "BIMCO" ภายใต้ พรบ. การรับขนของทางทะเล พ.ศ. 2534

Abstract

เนื่องจากในทางปฏิบัติของวงการธุรกิจระหว่างประเทศในปัจจุบัน ผู้ขนส่งในการเดินเรือประจำเส้นทางมักจะวางข้อกำหนดและเงื่อนไขในใบตราส่งในลักษณะคล้ายคลึงกันไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน โดยอาจเทียบเคียงใบตราส่งจากกลุ่มเจ้าของเรือที่รวมตัวกันขึ้นเป็นองค์กรที่เรียกว่า "BIMCO" ซึ่งถือว่าได้รับการยอมรับในแนวปฏิบัติสากล อย่างไรก็ตามกฎหมายที่เกี่ยวกับการขนส่งทางทะเลในประเทศไทยมีหลายประการที่ไม่สอดคล้องกับแนวปฏิบัติดังกล่าว จึงก่อให้เกิดปัญหาขึ้นเพราะในขณะนี้ประเทศไทยได้มีพระราชบัญญัติการรับขนของทางทะเล พ.ศ. 2534 ขึ้นใช้บังคับ แต่หลักการที่ใช้บังคับยังไม่ได้รับหลักการทั้งหมดตามกฎหมายระหว่างประเทศที่ใช้บังคับในใบตราส่งโดยทั่วไป ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะศึกษาว่าหลักการที่ใช้บังคับตามพระราชบัญญัติการรับขนของทางทะเล พ.ศ. 2534 จะสามารถปรับใช้กับข้อกำหนดและเงื่อนไขในใบตราส่งที่ถือปฏิบัติกันอยู่ในธุรกิจการรับขนของทางทะเลระหว่างประเทศได้มากน้อยเพียงใด ผลจากการศึกษาพบว่า ข้อกำหนดและเงื่อนไขที่กำหนดไว้ในใบตราส่งที่ใช้อยู่ในทางปฏิบัติทั้งในประเทศและต่างประเทศ ในบางข้อกำหนดยังไม่สามารถปรับใช้ตาม พระราชบัญญัติการรับขนของทางทะเล พ.ศ. 2534 เพราะหลักการตาม พระราชบัญญัติการรับขนของทางทะเลของไทย มิได้นำหลักการในอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วย ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแห่งกฎเกณฑ์บางประการเกี่ยวกับใบตราส่ง ค.ศ. 1924 (Hague Rules) และพิธีสารแก้ไข ค.ศ. 1968 (Hague-Visby Rules) ที่ใช้บังคับเป็นกฎหมายหลักในใบตราส่งมากำหนดไว้ทั้งหมด ซึ่งผู้เขียนเห็นว่าประเทศไทยควรจัดให้มีการแก้ไขกฎหมายตาม พระราชบัญญัติการรับขนของทางทะเล พ.ศ. 2534 ในบางประเด็น โดยคำนึงถึงกฎหมายระหว่างประเทศที่มีผลใช้บังคับกับใบตราส่งโดยตรงและควรอยู่ในมูลฐานที่จะทำให้เกิดการส่งเสริมการพาณิชยนาวีไทย ให้ทัดเทียมกับนานาประเทศอย่างแท้จริง