กฎหมายที่ใช้บังคับกับละเมิดที่มีลักษณะระหว่างประเทศ

Abstract

ปัญหาเรื่องการหากฎหมายมาใช้บังคับกับคดีละเมิดที่มีลักษณะระหว่างประเทศ เป็นเรื่องที่สังกัดอยู่ในกฎหมายระหว่างประเทศแผนกคดีบุคคล และเป็นเรื่องที่มีความยุ่งยากทางหลักวิชา ประกอบกับเรื่องนี้ไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควรในประเทศไทย ซึ่งน่าจะเป็นเพราะว่าไม่ค่อยมีข้อพิพาทในปัญหาเรื่องนี้ขึ้นสู่การพิจารณาของศาลมากนัก แต่ในปัจจุบันการสื่อสารคมนาคมระหว่างประเทศมีความเจริญก้าวหน้ามาก การติดต่อระหว่างคนชาติของรัฐต่างๆ จึงเป็นไปได้ง่ายและสะดวกขึ้น ทำให้โอกาสที่จะเกิดปัญหาในเรื่องนี้ขึ้นมีความเป็นไปได้สูง ประกอบกับพระราชบัญญัติว่าด้วยการขัดกันแห่งกฎหมาย พ.ศ. 2481 มาตรา 15 ที่กำหนดให้ใช้หลักกฎหมายแห่งถิ่นที่การละเมิดเกิดขึ้นเป็นหลักในการกฎหมายมาใช้บังคับกับละเมิดที่มีลักษณะระหว่างประเทศ ยังไม่เคยมีการปรับปรุงแก้ไข ให้สอดคล้องกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป ด้วยเหตุผลดังกล่าวข้างต้น การวิจัยครั้งนี้จึงมีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและวิเคราะห์หลักเกณฑ์ในการหากฎหมายมาใช้บังคับกับละเมิดที่มีลักษณะระหว่างประเทศของประเทศไทย ว่าเป็นหลักเกณฑ์ที่เหมาะสม และเพียงพอต่อภาวะการณ์ในปัจจุบันแค่ไหนเพียงไร ควรจะแก้ไขหลักเกณฑ์นี้ไปในแนวทางใด สำหรับวิธีการดำเนินการค้นคว้านั้น มุ่งเน้นไปในแนวที่พยายามหาหลักเกณฑ์ในการหากฎหมายมาใช้บังคับของต่างประเทศ ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้มาวิเคราะห์ให้มากที่สุดเท่าที่จะค้นคว้าได้ เพื่อที่จะได้รู้และเข้าใจในหลักเกณฑ์ในการหากฎหมายมาใช้บังคับกับละเมิดที่มีลักษณะระหว่างประเทศ ตามแบบสากลซึ่งเป็นที่ยอมรับของนานาอารยประเทศ และนำมาเป็นแนวทางสำหรับประเทศไทยที่จะนำหลักเกณฑ์ดังกล่าวมาใช้ เพื่อนำไปสู่การแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายในลักษณะนี้ให้มีความเป็นธรรมแก่ ผู้ที่เกี่ยวข้องทุกฝ่ายได้อย่างแท้จริง