การพัฒนาแบบจำลองของการใช้พลังงานในการบ่มใบยาสูบพันธุ์เวอร์จิเนียแบบอัดแน่น

Abstract

งานวิจัยนี้กล่าวถึงการการศึกษา การใช้พลังงานในการบ่มใบยาสูบพันธุ์เวอร์จิเนียแบบอัดแน่น โดยสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของการใช้พลังงานในการบ่มใบยาสูบฯ และมีการทดสอบแบบจำลองฯ โดยการเปรียบเทียบกับผลการทดลองการบ่มใบยาสูบฯ ซึ่งปรากฎว่า ค่าความต้องการพลังงานแต่ละชั่วโมงมีค่าผันแปรค่อนข้างสูง เนื่องจากผลความคลาดเคลื่อนจากการวัดสภาวะอากาศทางเข้าชั้นบ่มใบยาสูบ แต่อย่างไรก็ตามแนวโน้มของค่าความต้องการแต่ละชั่วโมงมีแนวโน้มในทิศทางเดียวกัน สำหรับค่าปริมาณความร้อนรวมที่ใช้ในการบ่มมีความถูกต้องในเกณฑ์สูง โดยความคลาดเคลื่อนน้อยกว่า 6% ของปริมาณความร้อนที่ใช้ในการบ่มจากการทดลอง จากการศึกษานี้พบว่า การใช้พลังงานในการบ่มใบยาสูบฯ ช่วงการเปลี่ยนสี, การตรึงสีกับการทำแห้งใบยาสูบ และการไล่น้ำที่ก้านมีค่า 20, 35, 45% ของการใช้พลังงานในการบ่มใบยาสูบฯทั้งหมดตามลำดับ และสำหรับโรงบ่มใบยาสูบแบบรวมศูนย์ 6 ห้องบ่ม ที่มีการจัดการให้การบ่มใบยาสูบฯเหลื่อมกันหนึ่งวัน หม้อน้ำร้อนที่ใช้ปัจจุบันจะสามารถให้พลังงานความร้อนบ่มใบยาสูบฯได้อีกหนึ่งห้องบ่ม จากการศึกษานี้พบว่า รูปแบบการบ่มใบยาสูบฯและอัตราการไหลของอากาศผ่านชั้นใบยาสูบเป็นปัจจัยสำคัญต่อการใช้พลังงานในการบ่มใบยาสูบฯ การศึกษาการบ่มใบยาสูบของห้องบ่มขนาดบรรจุ 6,000 กิโลกรัม ใช้รูปแบบการบ่มฯที่แนะนำโดย A.Hiran (1986) จะได้ว่าจะใช้พลังงานความร้อนและพลังงานไฟฟ้าน้อยกว่ารูปแบบการบ่มใบยาสูบฯที่ใช้ทดลองเป็น 161.9 MJ และ 54 kW.h ต่อการบ่มหนึ่งครั้ง ตามลำดับ และระยะเวลาในการบ่มจะลดลงประมาณ 20 ชั่วโมง และได้จำลองแบบฯโดยใช้รูปแบบการบ่มฯที่เหมือนกัน แต่เปลี่ยนอัตราการไหลของอากาศฯให้ต่างกันไปตามคำแนะนำของผู้วิจัยที่ผ่านมา พบว่าอัตราการไหลของอากาศฯเท่ากับ 0.19 m/s ใช้พลังงานทั้งความร้อนและพลังงานไฟฟ้าน้อยที่สุด