การรับรู้เกี่ยวกับตนเองและโลกทัศน์ของผู้ต้องขัง : ศึกษากรณีเรือนจำแห่งหนึ่ง

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาการรับรู้เกี่ยวกับตนเอง และโลกทัศน์ของผู้ต้องขัง โดยได้ทำการศึกษา ณ เรือนจำแห่งหนึ่ง เก็บรวบรวมข้อมูลจากประวัติชีวิตของผู้ต้องขัง เอกสาร การสังเกต และการสัมภาษณ์ผู้ต้องขัง ซึ่งผลการศึกษาสามารถแบ่งช่วงของการรับรู้เกี่ยวกับตนเองของผู้ต้องขังได้เป็น 3 ช่วงดังนี้ 1. ช่วงก่อนเข้าสู่เรือนจำ ผู้ต้องขังจะรับรู้และเรียนรู้จากการปฏิสังสรรค์กับผู้ที่เคยมีประสบการณ์ เคยผ่านการใช้ชีวิตในเรือนจำแห่งนี้มาก่อน ซึ่งจะช่วยให้เขาเกิดการรับรู้เกี่ยวกับตนเอง เรียนรู้การปฏิบัติตัวเบื้องต้นและเกิดโลกทัศน์ต่อบุคคลที่เกี่ยวข้องด้วย 2. ช่วงขณะอยู่ภายในเรือนจำ เมื่อผู้ต้องขังเข้ามาในชีวิตภายในเรือนจำ การปฏิสังสรรค์กับบุคคลที่เกี่ยวข้องภายใต้บริบทวัฒนธรรมย่อย ทำให้พวกเขาได้เรียนรู้และปรับตัว โดยผ่าน 2.1 การสังเกต 2.2 การบอกเล่า และ 2.3 ประสบการณ์ตรง 3. ช่วงหลังการพ้นโทษ เป็นการรับรู้การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจากสังคมเรือนจำกลับสู่สังคมปกติภายนอก โดยการปฏิสังสรรค์กับบุคคลภายใต้วัฒนธรรมอีกรูปแบบหนึ่งในสังคมปกติ