ตัวชี้วัดที่แสดงการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมบนชายหาดของเกาะช้างจากกิจกรรมการท่องเที่ยว

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ผลกระทบจากการท่องเที่ยวที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพชายหาด โดยการคัดเลือกตัวชี้วัดที่แสดงการเปลี่ยนแปลงทางสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นกับหาดทรายขาวและหาดบางเบ้า ในช่วงฤดูท่องเที่ยวและนอกฤดูท่องเที่ยว จากการศึกษาพบว่า แหล่งกำเนิดมลพิษของหาดทรายขาวส่วนใหญ่มาจากกิจกรรมท่องเที่ยว ได้แก่ สถานที่พักแรม สถานบริการด้านการท่องเที่ยว และกิจกรรมบนชายหาด ผลกระทบและผลกระทบสืบเนื่องที่เกิดขึ้นจากกิจกรรมการท่องเที่ยวบนชายหาดทั้งสอง ได้แก่ ขยะมูลฝอย มลภาวะทางน้ำและสิ่งปฏิกูล การรบกวนแนวสันทราย การรุกล้ำพื้นที่ชายหาด มลภาวะทางเสียง การกีดขวางทางน้ำ และการทำลายความงามทางทัศนียภาพ ในส่วนของการกำหนดตัวชี้วัด พิจารณาโดยการคัดเลือกจากผลกระทบที่เกิดขึ้น และทำการประเมินระดับคะแนนความรุนแรงของผลกระทบสืบเนื่อง จำนวนผลกระทบสืบเนื่อง และจำนวนกิจกรรมที่ก่อให้เกิดผลกระทบ ได้ผลดังนี้ ตัวชี้วัดด้านคุณภาพน้ำทะเล ประกอบด้วย แบคทีเรียกลุ่มโคลิฟอร์มทั้งหมด แบคทีเรียกลุ่มฟีคอลโคลิฟอร์ม ของแข็งแขวนลอย และคุณภาพลักษณะของน้ำทะเลที่ได้จากการสังเกต ตัวชี้วัดด้านความสะอาดของชายหาด ประกอบด้วย ขยะตกค้างในน้ำทะเล ขยะตกค้างบนชายหาด คราบน้ำมันบนชายหาดและในน้ำทะเล และกลิ่นเหม็นของขยะหรือแหล่งน้ำเสีย ตัวชี้วัดด้านเสถียรภาพของชายหาด ประกอบด้วย การรบกวนแนวสันทราย การพังทลายของชายหาด และการกีดขวางทางน้ำ และตัวชี้วัดด้านการใช้ประโยชน์พื้นที่ชายหาด ประกอบด้วย การรุกล้ำพื้นที่ชายหาดแบบถาวร และการรุกล้ำพื้นที่ชายหาดแบบชั่วคราว ผลจากการนำตัวชี้วัดที่ผ่านการคัดเลือกไปใช้ในพื้นที่ศึกษา พบว่า การเปลี่ยนแปลงสภาพชายหาดขึ้นอยู่กับปัจจัยด้านการท่องเที่ยวและฤดูกาล ตัวชี้วัดด้านคุณภาพน้ำทะเลและเสถียรภาพของชายหาดในพื้นที่ศึกษาทั้งสองขึ้นอยู่กับอิทธิพลของฤดูกาลเป็นส่วนใหญ่ ในขณะที่ตัวชี้วัดด้านการใช้ประโยชน์พื้นที่ชายหาดขึ้นอยู่กับอิทธิพลจากการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ ส่วนตัวชี้วัดด้านความสะอาดของหาดทรายขาวจะขึ้นกับการท่องเที่ยว แตกต่างจากหาดบางเบ้าที่ฤดูกาลเป็นปัจจัยที่ส่งผลต่อความสะอาดของชายหาด