การศึกษาเปรียบเทียบโครงสร้างนามวลีที่มี "de" ในภาษาจีน กับโครงสร้างในภาษาไทยที่มีลักษณะเดียวกัน

Abstract

ศึกษาโครงสร้างนามวลีในรูปแบบต่างๆ ทั้งที่มีคำ de และไม่มีคำ de ประกอบ และที่สามารถละคำ de ได้ ลักษณะทางไวยากรณ์และความสัมพันธ์ทางความหมายระหว่างหน่วยหลักและหน่วยขยายนาม ตลอดจนศึกษาเปรียบเทียบโครงสร้างนามวลีที่มี de ในภาษาจีนกับโครงสร้างในภาษาไทยที่มีลักษณะเดียวกัน การปรากฏหรือไม่ปรากฏของคำ de ในนามวลีภาษาจีน ขึ้นอยู่กับชนิดของคำหรือวลีที่ทำหน้าที่เป็นหน่วยขยายนาม และความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ระหว่างหน่วยขยายนามกับหน่วยหลัก นอกจากนี้นามวลีในภาษาจีนที่หน่วยขยายนามมีที่มาจากหน่วยกรรมของกริยาวลี ซึ่งมีความหมายเดียวกัน จะไม่ต้องใช้คำ de ในการทำให้เป็นนามวลี อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ทางความหมายระหว่างหน่วยขยายนามกับหน่วยหลักดังกล่าว อาจจะเป็นในลักษณะอื่นที่ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบ กริยา-กรรม ก็ได้ ในภาษาจีนมักจะดูว่าส่วนที่อยู่หลังคำ de เป็นหน่วยหลัก จึงทำให้หน่วยหลักในภาษาจีนอาจจะเป็นคำหรือวลีที่จะต้องนำไปวิเคราะห์อย่างเป็นลำดับขั้นต่อไป ในขณะที่นามวลีในภาษาไทยมักจะกำหนดให้หน่วยนามหลักที่อยู่ต้นวลีเป็นหน่วยหลักเสมอ และส่วนประกอบที่ตามมาจะถือว่าเป็นหน่วยขยายทั้งสิ้น ดังนั้น หน่วยหลักในภาษาไทยจึงมักมีลักษณะเป็นคำ หรือ ถ้าเป็นวลี ก็เป็นวลีที่ไม่ได้อยู่ในรูปหน่วยหลัก-หน่วยขยาย ที่จะต้องนำไปวิเคราะห์ต่อไปอีก ในประโยคภาษาไทย การวิเคราะห์นามวลีซึ่งประกอบด้วยหน่วยหลักและหน่วยขยายนามที่มีลักษณะเป็นอนุพากย์คุณศัพท์ จะต้องวิเคราะห์ทั้ง 2 ส่วนร่วมกัน จึงจะเห็นถึงความสัมพันธ์ทางโครงสร้างระหว่างหน่วยหลักและหน่วยขยายนามนั้น โดยทั่วไปมักจะถือว่า อนุพากย์คุณศัพท์ดังกล่าวเป็นประโยคย่อยที่ซ้อนเข้ามาขยายประโยคหลักแล้วรวมเป็นประโยคความซ้อน ส่วนการวิเคราะห์นามวลีลักษณะเดียวกันในภาษาจีน สามารถจะมุ่งศึกษาโครงสร้างทางไวยากรณ์ต่างๆ ของหน่วยขยายนามหนึ่งๆ ได้ตามลำพัง และมักจะถือว่าอนุพากย์คุณศัพท์ดังกล่าว เป็นเพียงหน่วยขยายนามที่มาขยายหน่วยหลักและเป็นประโยคความเดียว