ความขัดแย้งระหว่างภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชน และภาคประชาชนในการจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์ไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหาหลักเกณฑ์มาตรฐาน ศึกษาความขัดแย้งระหว่างภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชน และภาคประชาชน และศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการกำหนดหลักเกณฑ์การจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์ โดยใช้วิธีการวิจัย ได้แก่ การวิเคราะห์เอกสาร (Document analysis) การเข้าร่วมสังเกตการณ์ (Observation) การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก (In-depth interview) และการจัดกลุ่มสนทนา (Focus group interview) ผลการวิจัยพบว่า ภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชนและภาคประชาชน มีทัศนะเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ในการจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์ไม่แตกต่างกันมากนัก โดยหลักเกณฑ์ที่ควรเป็นมาตรฐาน มี 3 ประเด็น คือ 1. พฤติกรรมและความรุนแรง ได้แก่ เนื้อหาที่ส่งผลให้เด็กเกิดการเลียนแบบ เนื้อหาที่ส่งผลต่อวุฒิภาวะทางอารมณ์ของเด็ก เนื้อหาที่ส่งผลต่อความคิดความเชื่อ 2. เพศ ได้แก่ เรื่องการแต่งกาย การแสดงออกทางพฤติกรรมทางเพศที่ชี้นำหรือยั่วยุไปทางกามารมณ์ ค่านิยมทางเพศที่ไม่เหมาะสมและทำให้เกิดการลอกเลียนแบบ 3. ภาษา ได้แก่ วิธีการใช้ภาษาที่สื่อความหมายในเชิงลบ ภาษาที่มีความหมายไม่สุภาพ ก้าวร้าว หยาบคาย ความขัดแย้งระหว่างภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชนและภาคประชาชน ได้แก่ ความขัดแย้งด้านบริหารและนโยบาย ความขัดแย้งด้านผลประโยชน์ และความขัดแย้งทางอุดมการณ์ ส่วนปัจจัยที่มีผลต่อการกำหนดหลักเกณฑ์การจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์ ได้แก่ ความรู้ ทัศนคติ อุดมการณ์ ค่านิยม ประสบการณ์การทำงาน และปัจจัยทางธุรกิจและการตลาด ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นระหว่างภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชนและภาคประชาชน เกิดจากความขัดแย้งทางด้านอุดมการณ์ (Ideological conflict) เป็นสำคัญ โดยภาครัฐยึดถืออุดมการณ์อำนาจนิยม (Authoritarianism) ภาคธุรกิจเอกชนยึดถืออุดมการณ์เสรีภาพนิยม (Libertarianism) และอุดมการณ์ทุนนิยม (Capitalism) ส่วนภาคประชาชนยึดถืออุดมการณ์บริโภคนิยม (Consumerism) โดยแนวทางการแก้ไขความขัดแย้งระหว่าง 3 ภาคส่วน คือ ใช้หลักการเจรจาไกล่เกลี่ย (Negotiation) หรือการเจรจา (Dialogue)