วิเคราะห์การขับร้องเพลงทะแย

Abstract

เพลงทะแย เป็นเพลงทางพื้น หน้าทับปรบไก่ จึงมีผู้คิดประดิษฐ์นำมาทำเป็นทางเดี่ยวสำหรับเครื่องดนตรีหลายชนิด ส่วนกระสวนทำนองของทางร้องมีความไพเราะมาก อีกทั้งท่วงทีลีลากลเม็ดเด็ดพรายไม่เหมือนทางบรรเลงผู้ขับร้องต้องใช้ความสามารถชั้นสูงจึงจะถ่ายทอดการขับร้องออกมาได้อย่างวิจิตรบรรจง งานวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบทที่เกี่ยวข้องกับเพลงทะแย การเปรียบเทียบทางร้องเพลงทะแยสองชั้นกับเพลงทะแยกลองโยนโครงสร้างและความสัมพันธ์ระหว่างทางร้องกับทำนองหลัก และกลวิธีในการขับร้องเพลงทะแยสามชั้น ทางครูท้วม ประสิทธิกุล จากการวิเคราะห์ทางร้องเพลงทะแยสองชั้นและเพลงทะแยกลองโยน พบว่า บทประพันธ์ต่างกัน ทะแยสองชั้น ใช้กลอนสุภาพ ทะแยกลองโยน ใช้กาพย์ยานี 11 ทะแยสองชั้นใช้หน้าทับปรบไก่ สองชั้น มีการบรรจุทำนองเอื้อนมากกว่าคำร้องและร้องท่อนที่ 1 หนึ่งเที่ยว ท่อนที่ 2 หนึ่งเที่ยว ทะแยกลองโยนใช้หน้าทับพิเศษ คือหน้าทับกลองโยน มีการบรรจุคำร้องมากกว่าทำนองเอื้อน ท่อนที่ 1 ร้องสองเที่ยว ท่อนที่ 2 ร้องสองเที่ยว ครบตามทำนองหลัก การร้องเพลงทะแยกลองโยนจึงยาวกว่าทะแยสองชั้น จากการวิเคราะห์การขับร้อง เพลงทะแยสามชั้นทางครูท้วม ประสิทธิกุล พบว่ากลวิธีพิเศษในการขับร้องเพลงทะแยสามชั้น ได้แก่ การร้องครั่น การร้องกระทบเสียง 2 เสียง การร้องกระทบเสียง 3 เสียง การร้องกลืนเสียง การยืนเสียง เป็นต้น กลวิธีพิเศษนี้กระทำเพื่อให้ท่วงทำนองเพลงมีความอ่อนหวาน และเป็นการพิถีพิถันในการตบแต่งถ้อยคำให้ไพเราะชัดเจนซึ่งถือว่าเป็นเอกลักษณ์สำคัญ ของคุณครูท้วม ประสิทธิกุล