การนำหลัก Attribution ในการกำหนดเงินได้ให้กับสถานประกอบการถาวร (The attribution of profits to permanent establishments) ตาม OECD model มาใช้ในประเทศไทย

Abstract

ศึกษารายงานเรื่องหลัก Attribution ในการกำหนดเงินได้ให้กับสถานประกอบการถาวร (Report on the attribution of profits to permanent establishments) ของ OECD 2008 ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาข้อบัญญัติข้อ 7 ของอนุสัญญาภาษีซ้อนของ OECD model 2010 เพื่อวิเคราะห์และนำมาปรับใช้กับข้อบัญญัติอนุสัญญาภาษีซ้อนของประเทศไทย จากการศึกษาหลัก Attribution ของ OECD model พบว่าการจัดเก็บภาษีจากสถานประกอบการถาวรประกอบไปด้วยสองขั้นตอนสำคัญ คือ 1. การวิเคราะห์หน้าที่งานตามจริง (functional and factual analysis) ของสถานประกอบการถาวรตามหลักวิสาหกิจอิสระและแยกต่างหาก (separate and distinct enterprise) และ 2. การนำ Transfer Pricing Guidelines ภายใต้ข้อบัญญัติข้อ 9 มาปรับใช้ในบริบทของสถานประกอบการถาวรเพื่อทำการวิเคราะห์เปรียบเทียบ (comparability analysis) เพื่อให้สถานประกอบการถาวรได้ผลตอบแทน arm’s length อย่างแท้จริง ในปัจจุบัน ประเทศไทยมีเพียงคำสั่งของกรมสรรพากรที่ ป.113/2545 เท่านั้นที่ได้พยายามนำ Transfer Pricing Guidelines มาปรับใช้ซึ่งคำสั่งดังกล่าวเป็นเพียงแนวทางปฏิบัติของกรมสรรพากร และไม่มีฐานะเป็นกฎหมายแต่อย่างใด นอกจากนั้น ประเทศไทยก็ยังคงไม่มีการวิเคราะห์หน้าที่งานตามจริงตามหลักวิสาหกิจอิสระและแยกต่างหาก และการวิเคราะห์เปรียบเทียบเพื่อให้สถานประกอบการถาวรได้ผลตอบแทน arm’s length แต่อย่างใด และถึงแม้ว่าประเทศไทยจะไม่ได้เป็นสมาชิกของ OECD แต่ประเทศไทยก็ควรให้ความสำคัญและทำการศึกษาเพื่อพัฒนาข้อบัญญัติอนุสัญญาภาษีซ้อนให้มีความชัดเจนยิ่งขึ้นต่อไป