การพัฒนาดัชนีความซับซ้อนของการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างดัชนีความซับซ้อนของการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์ และเพื่อศึกษาความตรงตามเกณฑ์สัมพันธ์ของดัชนีความซับซ้อนของการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ มี 2 กลุ่ม คือ 1) ตัวอย่างพลวิจัยกลุ่มอาจารย์ผู้สอนวิชาด้านสิ่งแวดล้อม ในสถาบันอุดมศึกษา สังกัดทบวงมหาวิทยาลัย ที่มีประสบการณ์การสอนอย่างน้อย 1 ปีการศึกษา จำนวน 27 คน และ 2) ตัวอย่างพลวิจัยกลุ่มนิสิตนักศึกษา ได้แก่ นิสิตระดับปริญญาตรี ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่ลงทะเบียนเรียนวิชา “สภาวะแวดล้อมของเรา” และนักศึกษาระดับปริญญาตรี ของวิทยาลัยโยนกที่ลงทะเบียนเรียนวิชา “มนุษย์กับสิ่งแวดล้อม” ในภาคต้น ปีการศึกษา 2539 จำนวน 127 และ 183 คน ตามลำดับ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ซึ่งผู้วิจัยเป็นผู้สร้างเอง มี 3 ชนิด ได้แก่ 1) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาความซับซ้อนของการคิดหาคำตอบของข้อสอบผลสัมฤทธิ์ ได้แก่ ข้อสอบผลสัมฤทธิ์ในเนื้อหาเรื่อง “นิเวศวิทยาบนบก” องค์กรและกฎหมายสิ่งแวดล้อม” และ “โครงการพัฒนากับมาตรการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม” 2) เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมชนิดของกลยุทธ์การคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์กลยุทธ์ที่ใช้ในการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบ และ 3) เครื่องมือที่ใช้ในการจำแนกกลุ่มผู้สอบตามความรู้พื้นฐานด้านสิ่งแวดล้อม ได้แก่ แบบสอบความรู้พื้นฐานด้านสิ่งแวดล้อม การวิเคราะห์ข้อมูล ทำโดยการคำนวณความน่าจะเป็นของการเกิดกลยุทธ์ที่ใช้ในการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์ได้สำเร็จ ประมาณค่าพารามิเตอร์ของข้อสอบตามแบบจำลองการตอบสนองแบบแบ่งระดับ โดยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ MULTILOG และคำนวณค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันระหว่างค่าดัชนีความซับซ้อนของการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์กับค่าพารามิเตอร์ของข้อสอบตามแบบจำลองการตอบสนองแบบแบ่งระดับโดยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ SPSS/PC ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ได้สูตรการคำนวณค่าดัชนีความซับซ้อนของการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์คือผลรวมของความน่าจะเป็นในการเกิดกลยุทธ์การคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบแต่ละข้อภายใต้ความน่าจะเป็นในการเกิดชุดของงานย่อยที่แตกต่างกันในแต่ละกลยุทธ์ 2. ดัชนีความซับซ้อนของการคิดหาคำตอบสำหรับข้อสอบผลสัมฤทธิ์มีความตรงตามเกณฑ์สัมพันธ์กับค่าพารามิเตอร์ของข้อสอบตามแบบจำลองการตอบสนองแบบแบ่งระดับ