การเปรียบเทียบความยาวและความหนาของเส้นขนบริเวณขา หลังการใส่เฝือกเป็นเวลาอย่างน้อย 4 สัปดาห์กับเส้นขนบริเวณขาด้านที่ไม่ได้ใส่เฝือก

Abstract

ที่มา: เส้นขนเป็นหนึ่งในโครงสร้างของร่างกายที่มีความซับซ้อนมาก ความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของเส้นขนยังมีจำกัด มีหลายปัจจัยที่เชื่อว่ามีผลต่อการเจริญเติบโตของเส้นขน ก่อนหน้านี้มีหลายรายงานพบว่าหลังใส่เฝือกพบภาวะ localized acquired hypertrichosis แต่ยังไม่เคยมีการศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างการใส่เฝือก และการเปลี่ยนแปลงของเส้นขนใต้เฝือกที่แน่ชัดมาก่อน วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงความยาวและความหนาของเส้นขนหลังการใส่เฝือกบริเวณขา ในผู้ป่วยแผนกออร์โธปิดิกส์ วิธีการศึกษา: ผู้ป่วยที่เข้าร่วมการศึกษา ได้แก่ ผู้ป่วยแผนกออร์โธปิดิกส์ที่ได้รับการใส่เฝือกบริเวณขาข้างใดข้างหนึ่ง เป็นเวลาอย่างน้อย 4 สัปดาห์ โดยหลังการตัดเฝือก เก็บตัวอย่างเส้นขนจากบริเวณขาทั้ง 2 ข้าง (ด้านใส่เฝือกและไม่ได้ใส่เฝือก) ประเมินการเปลี่ยนแปลงของเส้นขนโดยการวัดความยาวและความหนาโดย Olympus microscope software และวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงทางสถิติด้วย pair t test ผลการศึกษา: ผู้ป่วยที่ได้รับการใส่เฝือก 14 คนเข้าร่วมการศึกษา เป็นชาย 7 คน และหญิง 7 คน อายุตั้งแต่ 16-82 ปี เส้นขนที่เก็บจากขาด้านที่ใส่เฝือกมีความยาวและความหนามากกว่าด้านที่ไม่ได้ใส่เฝือก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) โดยทั้งความยาวและความหนาที่มากขึ้นไม่สัมพันธ์กับระยะห่างจากบริเวณที่เกิดการบาดเจ็บ ซึ่งให้ผลสอดคล้องกับลักษณะทางคลินิกที่พบว่า ภาวะ Localized hypertrichosis ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะบริเวณที่เกิดการบาดเจ็บ แต่มักเกิดขึ้นทั่วบริเวณที่อยู่ใต้เฝือก สรุปผล: เส้นขนบริเวณขา ยาวขึ้นและหนาขึ้นหลังการใส่เฝือกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และการเปลี่ยนแปลงของเส้นขนเกิดขึ้นทั่วๆ บริเวณที่อยู่ใต้เฝือก เป็นการสนับสนุนว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาวะแวดล้อมที่อยู่ใต้เฝือก เป็นการกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงวงจรปกติของเส้นขน