ผลของการกระตุ้นเส้นประสาทและกล้ามเนื้อด้วยไฟฟ้าร่วมกับการฝึกโดยใช้แรงต้านต่อสมรรถภาพของกล้ามเนื้อต้นขาในชายสุขภาพดี

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของการกระตุ้นเส้นประสาทและกล้ามเนื้อด้วยไฟฟ้าร่วมกับการฝึกโดยใช้แรงต้านต่อการเพิ่มสมรรถภาพความแข็งแรงของกล้ามเนื้อต้นขา วิธีดำเนินการ: สุ่มอาสาสมัครจำนวน 52 คนออกเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มที่ได้รับการกระตุ้นไฟฟ้า(NMES), กลุ่มที่ได้รับการกระตุ้นไฟฟ้าร่วมกับการฝึกโดยใช้แรงต้าน(RNMES), กลุ่มที่ได้รับการฝึกโดยใช้แรงต้าน(R)และกลุ่มควบคุม(C) ในแต่ละกลุ่มจะทำการฝึกสัปดาห์ละ 3 ครั้งเป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ที่ระดับความหนัก 60%ของแรงหดตัวสูงสุดที่กล้ามเนื้อสามารถทำได้ในขณะเกร็งค้างยกเว้นกลุ่มควบคุม เปรียบเทียบค่าความแข็งแรงสูงสุดของกล้ามเนื้อเหยียดเข่าและงอเข่าขณะเกร็งค้าง ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเหยียดเข่าที่มีการหดตัวของกล้ามเนื้อแบบหดสั้นและแบบยืดยาวออกที่ความเร็ว 30 องศาต่อวินาทีและ 120 องศาต่อวินาทีภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่มภายหลังการฝึก ผลการศึกษา: ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อต้นขาของอาสาสมัครภายหลังการฝึกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้ง 3 กลุ่ม คือกลุ่ม NMES RNMES และกลุ่ม R โดยความแข็งแรงสูงสุดของกล้ามเนื้อเหยียดเข่าขณะเกร็งค้างและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเหยียดเข่าที่ความเร็วเชิงมุม120 องศาต่อวินาทีไม่มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่ม แต่ที่ความเร็วเชิงมุม 30 องศาต่อวินาทีมีเพียงกลุ่ม RNMES เท่านั้นที่ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม (p<0.05) สรุปผลการศึกษา: การกระตุ้นเส้นประสาทและกล้ามเนื้อด้วยไฟฟ้าสามารถใช้เพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อได้อย่างมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับการออกกำลังกายแบบใช้แรงต้านที่ระดับความหนัก 60%ของแรงหดตัวสูงสุดที่กล้ามเนื้อสามารถทำได้ในขณะเกร็งค้าง