การระบุตำแหน่งความผิดพร่องบนสายส่งโดยพิจารณาผลของการเหนี่ยวนำร่วมระหว่างวงจรบนโครงข่ายระบบส่ง

Abstract

ศึกษาผลจากการเหนี่ยวนำร่วมระหว่างวงจรที่มีต่อความแม่นยำการระบุตำแหน่งผิดพร่องในระบบส่ง โดยแบ่งการทดสอบออกเป็น 2 ประเภทคือ ประเภทที่ใช้ข้อมูลปลายเดียวและประเภทที่ใช้ข้อมูลสองปลาย ทดสอบโดยใช้ข้อมูลจากระบบจำลองที่แปรค่าประเภทความผิดพร่อง ตำแหน่งที่เกิดความผิดพร่อง และอิมพีแดนซ์ความผิดพร่องโดยใช้โปรแกรม ATP–EMTP (Alternative transient program - Electromagnetic transient program) และใช้ข้อมูลจากระบบส่งจริง การวิเคราะห์ผลใช้วิธีเปรียบเทียบระยะความผิดพร่องที่คำนวณได้กับระยะความผิดพร่องจริง เพื่อศึกษาความคลาดเคลื่อนของการระบุตำแหน่งผิดพร่อง โดยใช้ขั้นตอนวิธีมาตรฐานและขั้นตอนวิธีที่คิดผลของการเหนี่ยวนำร่วมระหว่างวงจร ผลการศึกษาพบว่า การคิดผลการเหนี่ยวนำร่วมระหว่างวงจรจะทำให้การระบุตำแหน่งผิดพร่องแบบสองปลายแม่นยำขึ้นทุกประเภทความผิดพร่อง ส่วนการระบุตำแหน่งผิดพร่องแบบปลายเดียวจะแม่นยำขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเฉพาะกรณีที่เป็นความผิดพร่องแบบ 1 สายลงดิน ดังนั้น ขั้นตอนวิธีที่ใช้ในการคำนวณหาตำแหน่งผิดพร่องควรคำนึงถึงรูปแบบของสายส่ง ประเภทความผิดพร่อง ข้อมูลสายส่ง และข้อมูลที่ได้จากการวัด นอกจากนี้ ในวิทยานิพนธ์ได้นำเสนอวิธีการคำนวณหาพารามิเตอร์ของสายส่ง อิมพีแดนซ์เหนี่ยวนำร่วมระหว่างวงจรลำดับศูนย์ โดยใช้ข้อมูลกระแสและแรงดันขณะเกิดความผิดพร่อง โดยการใช้สมมติฐานว่าสายส่งทั้งสองวงจรสมมาตรกัน