การวิเคราะห์พยัญชนะกักในภาษาไทยเชิงกลสัทศาสตร์

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาลักษณะทางกลสัทศาสตร์อันได้แก่ การบิดเบนของความถี่กำทอน ค่าระยะเวลา และค่าความเข้มของเสียงพยัญชนะกักในภาษาไทย จากการศึกษาวิเคราะห์แผ่นภาพคลื่นเสียงและแผ่นภาพมิงโกแกรม ลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของพยัญชนะกักทั้ง 10 หน่วยเสียงในภาษาไทย จะอธิบายโดยจำแนกพยัญชนะกักเหล่านี้ตามลักษณะต่างที่สำคัญ 3 ลักษณะคือ1.พยัญชนะกักที่ต่างกันโดยลักษณะการทำงานเส้นเสียง ได้แก่ พยัญชนะกักก้อง ได้แก่ หน่วยเสียง /b,d/ และพยัญชนะกักไม่ก้อง ได้แก่หน่วยเสียง /p,t,k,ph,th,kh,c,ch/ 2.พยัญชนะกักที่ต่างกันโดยลักษณะการดัดแปลงลมในช่องปาก ได้แก่พยัญชนะกักระเบิด /b, d, p, t, k, ph, th, kh/ พยัญชนะกักเสียดแทรก /c, ch/ และพยัญชนะกักอุบ /-p, -t, -k/ 3. พยัญชนะกักที่ต่างกันโดยฐานที่เกิดของเสียง ได้แก่พยัญชนะฐานริมฝีปาก /b, p, ph/ พยัญชนะฐานปุ่มเหงือก /d, t, th/ พยัญชนะฐานเพดานแข็ง-ปุ่มเหงือก /c, ch/ และพยัญชนะฐานเพดานอ่อน /k, kh/ งานวิจัยนี้ได้ศึกษาลักษณะเชิงกลสัทศาสตร์ของพยัญชนะกักทั้ง 10 หน่วย ในการเปล่งเสียง ในช่วงเริ่มปิดกักลม ช่วงกักลม และช่วงระบายลม เมื่อพยัญชนะกักปรากฏร่วมกับสระ /i:,a:,u:/ในตำแหน่งต้นคำทดสอบ ระหว่างสระ และในตำแหน่งท้ายคำทดสอบ ผลจากการศึกษาสรุปได้ดังนี้ 1.พยัญชนะกักที่มีลักษณะเส้นเสียงต่างกัน มีลักษณะเชิงกลต่างกันดังนี้ คือ –พยัญชนะกักไม่ก้องมีค่าระยะเวลามากกว่าพยัญชนะกักก้อง –ระหว่างพยัญชนะกักไม่ก้อง พยัญชนะพ่นลม มีค่าระยะเวลามากกว่าพยัญชนะไม่พ่นลม –ลักษณะคลื่นเสียงและค่าความเข้มของเสียงของพยัญชนะกักก้องและพยัญชนะกักไม่ก้องแตกต่างกันมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงกักลม 2.พยัญชนะกักอุบมีค่าทางกลแตกต่างจากพยัญชนะกักระเบิดและพยัญชนะกักเสียดแทรกมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าระยะเวลาซึ่งน้อยกว่าในพยัญชนะกลุ่มอื่นมาก 3.พยัญชนะกักที่ฐานต่างกัน มีค่าลักษณะเชิงกลต่างกันอย่างเด่นชัด พอสรุปได้ดังนี้ – พยัญชนะกักที่มีฐานที่เกิดอยู่ส่วนนอกของช่องทางเดินเสียง มีค่าความเข้มสูงกว่าพยัญชนะกักที่มีฐานที่เกิดอยู่ส่วนในของช่องทางเดินเสียง – พยัญชนะกักที่มีฐานเป็นส่วนขอบ (ริมฝีปาก,เพดานอ่อน) มีการบิดเบนของค่าความถี่กำทอนในระยะเชื่อมต่อมากกว่า พยัญชนะกักที่มีฐานที่เกิดเป็นส่วนกลาง (ปุ่มเหงือก,เพดานแข็ง)