ทัศนคติและการตัดสินใจรับผิดชอบต่อการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ของวัยรุ่นชายที่อยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน บ้านกาญจนาภิเษก

Abstract

การศึกษาวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Methodology) ผู้ศึกษาทำการคัดเลือกกลุ่มเป้าหมายโดยเจาะจง (Purposive Sampling) คือ วัยรุ่นชายอายุ 13 ปี ขึ้นไป ที่อยู่ในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน บ้านกาญจนาภิเษกและเคยมีประสบการณ์มีคู่ตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์ จำนวน 11 ราย โดยเก็บข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์ส่วนบุคคลเชิงลึก (In-depth Interview) บทเรียนสำคัญในการศึกษาวิจัยนี้ คือ ครอบครัวของวัยรุ่นชายและครอบครัวของคู่เป็นปัจจัยเกื้อหนุนสำคัญที่จะช่วยให้วัยรุ่นชายและคู่สามารถผ่านวิกฤตปัญหาการตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์ไปได้ นอกจากนี้อิทธิพลจากเพื่อนและการเห็นพี่น้องในครอบครัวของตนมีลูก ส่งผลให้วัยรุ่นเกิดความรู้สึกอยากรู้อยากลองเพื่อตอบสนองการเปลี่ยนผ่านจากวัยรุ่นสู่วัยผู้ใหญ่ มีความเป็นลูกผู้ชายที่รับผิดชอบ แม้วัยรุ่นชายส่วนใหญ่ไม่ได้วางแผนหรือคาดหวังการมีลูก แต่วัยรุ่นมองว่า พฤติกรรมทางเพศเป็นหนทางหนึ่งของการพัฒนาไปสู่วัยผู้ใหญ่ได้ รวมทั้งวัยรุ่นชายได้นิยามตนเองและให้ความหมายของการเป็นลูกผู้ชายโดยกรอบคิดที่ว่า ตนมีศักยภาพที่จะดูแลรับผิดชอบคนอื่นได้ ในทางตรงกันข้าม วัยรุ่นชายที่เผชิญกับการมีคู่ตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์และปฏิเสธการตั้งครรภ์ จะเพิ่มอัตราการยุติการตั้งครรภ์ให้สูงขึ้น นอกจากนั้นการปฏิเสธการตั้งครรภ์ของคู่ยังสะท้อนสัมพันธภาพที่ไม่ดีภายในครอบครัว การมีความสัมพันธ์กับคู่แบบชั่วคราว และอัตลักษณ์ที่ไม่มั่นคงของวัยรุ่นชาย ส่งผลให้หลีกเลี่ยงการจัดการและเผชิญหน้ากับวิกฤตการมีคู่ตั้งครรภ์