การพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อการปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และคอมพิวเตอร์โดยใช้สัญญาณสมองร่วมกับสัญญาณอื่นๆหลายรูปแบบ

Abstract

ในปัจจุบันคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่ยังขาดการรับรู้ในเรื่องของอารมณ์ ส่งผลให้คอมพิวเตอร์ไม่สามารถตัดสินใจกระทำการที่เหมาะสมเพื่อตอบสนองอารมณ์ความต้องการของมนุษย์ได้ มีเพียงไม่กี่งานวิจัยที่นำเสนอระบบจำแนกอารมณ์แบบเรียลไทม์โดยใช้สัญญาณคลื่นไฟฟ้าสมองร่วมกับสัญญาณทางสรีรวิทยาอื่นๆ เราจึงได้พัฒนากระบวนการจำแนกอารมณ์ โดยใช้สัญญาณคลื่นไฟฟ้าสมอง คลื่นไฟฟ้าหัวใจ และ ความนำไฟฟ้าของผิวหนัง ตัวกระตุ้นที่ใช้ คือ ภาพและเสียง ตัวจำแนกที่ใช้ คือ SVM จากผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า ในการจำแนกอารมณ์แบบขึ้นอยู่กับตัวบุคคล ค่าความแม่นยำในการจำแนกอารมณ์เชิงบวกและอารมณ์ตื่นเต้น อยู่ที่ 77.50% และ 77.50% ตามลำดับ ในการจำแนกอารมณ์แบบไม่ขึ้นอยู่กับตัวบุคคล ค่าความแม่นยำในการจำแนกอารมณ์เชิงบวกและอารมณ์ตื่นเต้น อยู่ที่ 71.75% และ 68.75% ตามลำดับ เมื่อใช้วินโดว์เวลาที่เพิ่มขึ้น พบว่าค่าความแม่นยำในการจำแนกอารมณ์มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นด้วย เมื่อใช้ข้อมูลเฉพาะการกระตุ้นอารมณ์รอบแรก พบว่าค่าความแม่นยำในการจำแนกอารมณ์มีค่าเพิ่มขึ้นเกือบทั้งหมด เมื่อใช้เฉพาะคุณลักษณะที่มีนัยสำคัญ พบว่าค่าความแม่นยำในการจำแนกอารมณ์มีค่าลดลงจากการใช้คุณลักษณะทั้งหมดเล็กน้อย เมื่อใช้จำนวนช่วงเวลาที่ใช้เป็นข้อมูลฝึกเพิ่มขึ้นในการจำแนกอารมณ์แบบไม่ขึ้นอยู่กับช่วงเวลา และ เมื่อใช้จำนวนคนที่ใช้เป็นข้อมูลฝึกเพิ่มขึ้นในการจำแนกอารมณ์แบบไม่ขึ้นอยู่กับตัวบุคคล พบว่าค่าความแม่นยำในการจำแนกอารมณ์มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นด้วย เมื่อใช้ค่าขีดแบ่งอารมณ์ที่เพิ่มขึ้น พบว่าค่าความแม่นยำในการจำแนกอารมณ์มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นด้วย จากผลการทดลองเหล่านี้ เราได้พัฒนาระบบจำแนกอารมณ์แบบเรียลไทม์ ซึ่งสามารถนำเอาไปประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมการแพทย์และอุตสาหกรรมบริการ เช่น ระบบดูแลสุขภาพ และ เกม เป็นต้น