ความแตกต่างของผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีระหว่างผู้ป่วยที่มีการกำเริบกับผู้ป่วยที่ไม่มีการกำเริบของโรคลูปุส

นราวดี โฆษิตเภสัช

Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/45727

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.advisor	สิทธิชัย อุกฤษฏชน	en_US
dc.contributor.advisor	มนาธิป โอศิริ	en_US
dc.contributor.advisor	จงกลนี วงศ์ปิยะบวร	en_US
dc.contributor.author	นราวดี โฆษิตเภสัช	en_US
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะแพทยศาสตร์	en_US
dc.date.accessioned	2015-09-17T04:04:47Z
dc.date.available	2015-09-17T04:04:47Z
dc.date.issued	2557	en_US
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/45727
dc.description	วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557	en_US
dc.description.abstract	ที่มา: โรคลูปุสเป็นโรคที่มีการสร้างแอนติบอดีต่อต้านตนเองหลายชนิดที่มากเกินไป และยังเป็นที่ถกเถียงกันในปัจจุบันเกี่ยวการตรวจหาแอนติบอดีต่อต้านตนเองเพื่อทำนายการกำเริบของโรค การศึกษาเกี่ยวกับแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีกับการกำเริบของโรคยังมีข้อมูลไม่เพียงพอ วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาความแตกต่างของผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีระหว่างผู้ป่วยที่มีการกำเริบกับผู้ป่วยที่ไม่มีการกำเริบของโรคลูปุส วิธีการศึกษา: ตรวจเลือดเพื่อหาแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีด้วยวิธี Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) จากผู้ป่วยโรคลูปุสที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ทั้งแผนกผู้ป่วยในและแผนกผู้ป่วยนอก ตั้งแต่ 15 กันยายน พ.ศ.2557 ถึง 31 มกราคม พ.ศ.2558 โดยคัดผู้ที่มีโรคติดเชื้อและผู้ที่มีกลุ่มอาการ overlap syndrome ออกจากการศึกษา และเก็บข้อมูลพื้นฐานของผู้ป่วย อาการแสดงและ systemic lupus erythematosus disease activity index (SLEDAI) score นำมาวิเคราะห์ความแตกต่างของอาการแสดง การกำเริบของโรค และอวัยวะที่โรคกำเริบ ตาม SLEDAI score ระหว่างผู้ป่วยที่มีการกำเริบกับผู้ป่วยที่ไม่มีการกำเริบของโรคลูปุส ผลการศึกษา: ผู้ป่วยโรคลูปุส เป็นเพศหญิง จำนวน 46 ราย (ร้อยละ 93.9) และตรวจพบผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดี (> 20 RU/mL) จำนวน 28 ราย จากผู้ป่วยทั้งหมด 49 ราย (ร้อยละ 57.1) และผลลบแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดี (<20 RU/mL) จำนวน 21 ราย (ร้อยละ 42.9) โดยมีสัดส่วนของผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีในกลุ่มที่มีการกำเริบของโรคมากกว่ากลุ่มที่ไม่มีการกำเริบของโรค แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ร้อยละ 44.9 และ 12.2 ตามลำดับ, p<0.001) โดยมีผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีสัมพันธ์กับการกำเริบที่ไต (p=0.01) และผิวหนัง (p=0.01) ผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีสัมพันธ์กับผลบวกแอนติดับเบิ้ลสแตรนด์ดีเอ็นเอแอนติบอดี (r=0.88, p<0.01) สรุปผลการวิจัย: ผู้ป่วยโรคลูปุสที่มีการกำเริบของโรคมีผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีมากกว่าผู้ที่ไม่มีการกำเริบของโรค ผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีสัมพันธ์กับการกำเริบที่ไตและผิวหนัง และสอดคล้องกับผลบวกแอนติดับเบิ้ลสแตรนด์ดีเอ็นเอแอนติบอดี	en_US
dc.description.abstractalternative	Background: Systemic lupus erythematosus (SLE) is a prototype of systemic autoimmune disease associated with the presence of multiple autoantibodies. Prediction of disease activity by some specific autoantibodies are still controversial. This study focus on anti-nucleosome antibody (ANuA) and SLE disease activity in clinical practice. Objective: To determine the difference of positive ANuA in patients with SLE between active and inactive disease. Methods: Both in-patient and out-patient department SLE patients at King Chulalongkorn Memorial Hospital, Bangkok, Thailand from 15 Sep 2014 to 31 Jan 2015 were prospectively enrolled. Exclusion criteria were overlap syndrome and infections. The demographic data, clinical features of SLE including systemic lupus erythematosus disease activity index (SLEDAI) score were recorded. The patients were divided into 2 groups (active and inactive disease) according to SLEDAI score. Serum ANuA were detected by Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). The clinical features, disease activity and organ involvement of the patients between active and inactive group were analyzed. Results: Forty-nine patients with SLE were enrolled. Forty-six patients (93.9%) were female. Positive ANuA (> 20 RU/mL) and negative ANuA (<20 RU/mL) were detected in 28 patients (57.1%) and 21 patients (42.9%) respectively. The proportion of ANuA in active group (44.9%) was more than inactive group (12.2%) with statistical significance (P<0.001). Positive ANuA was associated with several organ involvements: renal (p=0.01) and mucocutaneous involvement (p=0.01). Positive ANuA had a positive correlation with anti-double stranded DNA antibody (Anti-dsDNA Ab) (r=0.88, p<0.01). Conclusion: SLE patients with active disease had significantly higher positive ANuA than SLE patients with inactive disease. Positive ANuA was associated with renal and mucocutaneous involvement. Positive ANuA was correlated with anti-dsDNA Ab.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2014.1027	-
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	เอสแอลอี
dc.subject	เอสแอลอี -- ผู้ป่วย
dc.subject	Systemic lupus erythematosus
dc.subject	Systemic lupus erythematosus -- Patients
dc.title	ความแตกต่างของผลบวกแอนตินิวคลิโอโซมแอนติบอดีระหว่างผู้ป่วยที่มีการกำเริบกับผู้ป่วยที่ไม่มีการกำเริบของโรคลูปุส	en_US
dc.title.alternative	THE DIFFERENCE OF POSITIVE ANTI-NUCLEOSOME ANTIBODYIN PATIENTS WITH SYSTEMIC LUPUS ERYTHEMATOSUS BETWEEN ACTIVE AND INACTIVE DISEASE	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	อายุรศาสตร์	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	[email protected],[email protected]	en_US
dc.email.advisor	[email protected]	en_US
dc.email.advisor	[email protected]	en_US
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2014.1027	-
Appears in Collections:	Med - Theses

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
5674037430.pdf		2.61 MB	Adobe PDF	View/Open

Show simple item record