ผลของการฝึกกลวิธีการอ่านตามแนวทฤษฎีจิตวิทยาปัญญานิยม ที่มีต่อการอ่านเข้าใจความภาษาอังกฤษ ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรามคำแหง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มุ่งศึกษาผลของการฝึกกลวิธีการอ่านที่มีต่อการอ่านเข้าใจความภาษาอังกฤษโดยการเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านด้วยตัวแปรตาม 4 ด้าน ระหว่างกลุ่มทดลองที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีการอ่านต่างกัน 3 วิธีต่อไปนี้คือ 1.กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำ 2. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำและขยายความ 3. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีผสม และระหว่างคะแนนที่ได้จากการทดสอบครั้งแรกและคะแนนที่ได้จากการทดสอบครั้งหลังของกลุ่มทดลองแต่ละกลุ่ม กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรามคำแหง ประจำภาคต้นปีการศึกษา 2532 จำนวน 45 คน ซึ่งจำแนกออกเป็น 3 กลุ่มๆ ละ 15 คน ด้วยวิธีสุ่มแบบง่าย (Simple random sampling) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำ มีความสามารถในการจำได้แบบคำต่อคำสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำและขยายความและสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีผสม 2. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำ กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำและขยายความ และกลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีผสม มีความสามารถในการจับใจความหลัก การอนุมาน และการแก้ปัญหาไม่แตกต่างกัน 3. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำและขยายความ และกลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีผสม มีความสามารถในการจับใจความหลัก การอนุมาน และการแก้ปัญหาไม่ต่างกัน 4. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำ มีความสามารถในการจำได้แบบคำต่อคำ จากการทดสอบครั้งหลังสูงกว่าจากการทดสอบครั้งแรก 5. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีกระทำซ้ำและขยายความ มีความสมารถในการจับใจความหลัก จากการทดสอบครั้งหลังสูงกว่าจากการทดสอบครั้งแรก แต่มีความสามารถในการอนุมาน และการแก้ปัญหา จากการทดสอบครั้งหลังไม่แตกต่างจากการทดสอบครั้งแรก 6. กลุ่มที่ได้รับการฝึกให้ใช้กลวิธีผสม มีความสามารถในการจับใจความหลักและการอนุมาน จากการทดสอบครั้งหลังสูงกว่าจากการทดสอบครั้งแรก แต่มีความสามารถในการแก้ปัญหาจากการทดสอบครั้งหลังไม่แตกต่างจากการทดสอบครั้งแรก