ผลของการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำในดินตามฤดูกาล ที่มีต่ออัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงของพรรณไม้เด่นในป่าดิบเขา จังหวัดเชียงใหม่

Abstract

การศึกษาผลของการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำในดินที่มีต่ออัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงของพรรณไม้เด่นในป่าดิบเขาบริเวณสวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ อ.แม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ พบว่าพรรณไม้ 3 ชนิดที่ศึกษาคือ ก่อลิ้ม (Castanopsis indica) ก่อหยุม (C. argyrophylla) และจำปีป่า (Paramichelia baillonii) มีอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิของก่อลิ้มสูงสุดเท่ากับ 2,213.3 µmol m-2day-4 ในช่วงฤดูร้อนนต่อฤดูฝน (เดือนพฤษภาคม) ส่วนอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิของจำปีป่าต่ำที่สุด เท่ากับ 110.5 µmol m-2day-4 ในฤดูร้อน (เดือนมีนาคม) แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงตามฤดูกาลพบว่า ทั้งก่อลิ้มและก่อหยุมมีอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงลดลงในฤดูร้อน (เดือนมีนาคม)และเพิ่มขึ้นในช่วงแรกของฤดูฝน (เดือนพฤษภาคม) แต่จะต่ำที่สุดในฤดูฝน (เดือนสิงหาคม) เนื่องจากอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงของก่อทั้งสองชนิดสัมพันธ์กับปริมาณแสงที่ได้รับอย่างมีนัยสำคัญ (ps≤0.05) ส่วนการเปลี่ยนแปลงอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงของจำปีป่าพบว่าอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงจะลดลงในฤดูร้อนแต่เพิ่มขึ้นในฤดูฝนแสดงให้เห็นว่าแสงไม่มีอิทธิพลต่อการสังเคราะห์ด้วยแสงของจำปีป่า ปริมาณน้ำในดินของป่าดิบเขาในฤดูร้อนและฤดูฝนต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (ps≤0.05) ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงและปริมาณน้ำในดินพบว่าอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงของก่อลิ้ม และก่อหยุม แปรผกผันกับปริมาณน้ำในดินอย่างมีนัยสำคัญ (ps≤0.05) ในขณะที่อัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงของจำปีป่าแปรผันตามปริมาณน้ำในดินอย่างมีนัยสำคัญ (ps≤0.05) ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าพรรณไม้ในสกุลย่อ (Castanopsis) ทั้ง 2 ชนิดที่ศึกษาบริเวณป่าดิบเขา มีความสามารถในการลดปริมาณกาซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศมากกว่าจำปีป่า