ผลของโปรแกรมการกำกับอารมณ์ต่ออาการซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคซึมเศร้า

Abstract

การวิจัยเชิงทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อ เปรียบเทียบอาการซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์ และเปรียบเทียบอาการซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์ กับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ เป็นผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยเป็นโรคซึมเศร้า ตามเกณฑ์การวินิจฉัยโรค ICD-10 แผนกผู้ป่วยนอกของโรงพยาบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง จำนวน 42 คน กลุ่มตัวอย่างได้รับการจับคู่ตามลักษณะ เพศ คะแนนอาการซึมเศร้าและสุ่มเข้ากลุ่มทดลอง กลุ่มควบคุม กลุ่มละ 21 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ โปรแกรมการกำกับอารมณ์ แบบประเมินอาการซึมเศร้าและแบบประเมินการกำกับอารมณ์ โดยมีค่าดัชนีความตรงเท่ากับ.80 ส่วนความเที่ยงโดยหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบราค แบบประเมินอาการซึมเศร้าและแบบประเมินการกำกับอารมณ์ เท่ากับ .86 และ .82 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณาและสถิติทดสอบที (t-test) ผลการวิจัย สรุปได้ดังนี้ 1) คะแนนเฉลี่ยอาการซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าหลังได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์ต่ำกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 (t= -11.82) 2) คะแนนเฉลี่ยอาการซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้ากลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์ต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 (t= 8.48)