ผลของเมลาโทนินต่อความยาวเส้นผมของมนุษย์ในห้องปฏิบัติการ

Abstract

ที่มา : เมลาโทนินเป็นฮอร์โมนที่หลั่งจากต่อมไพเนียลเป็นหลัก ทำหน้าที่ควบคุมการทำงานของระบบต่างๆภายในร่างกาย ไม่ว่าจะเป็นสารสื่อประสาท ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย หรือการควบคุมนาฬิกาทางชีวภาพ นอกจากนี้เมลาโทนินยังสามารถทำหน้าที่กำจัดอนุมูลอิสระในร่างกายได้อีกด้วย มีการพบตัวรับเมลาโทนินบริเวณเซลล์รากผม แต่ยังไม่ทราบผลของเมลาโทนินต่อวงจรชีวิตเส้นผมที่ชัดเจน วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลของเมลาโทนินในระดับความเข้มข้นต่างๆ ในการเพิ่มความยาวของเส้นผมมนุษย์ในห้องปฏิบัติการจากหนังศีรษะบริเวณท้ายทอยของผู้ป่วยชายที่มีภาวะผมบางจากพันธุกรรม วิธีการวิจัย : การวิจัยเชิงทดลองในห้องปฏิบัติการ โดยการนำเส้นผมบริเวณท้ายทอยของผู้ป่วยชายที่มีภาวะผมบางจากพันธุกรรมมาเพาะเลี้ยงในสารละลาย William’s E ที่มีส่วนผสมของเมลาโทนินที่มีความเข้มข้น3, 30 และ 300 ไมโครโมลาร์เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมที่เพาะเลี้ยงในสารละลาย William’s E เพียงอย่างเดียว โดยวัดการเปลี่ยนแปลงความยาวของเส้นผมจากการเพาะเลี้ยงในสารละลายที่แตกต่างกันในวันที่ 0 และ 6 ของการทดลองโดยวิเคราะห์ข้อมูลหลังจากตัดข้อมูลเส้นผมที่ไม่มีชีวิตออก (Per protocol analysis) ผลการศึกษา : จากผลการเพาะเลี้ยงเซลล์รากผมในกลุ่มควบคุมที่เพาะเลี้ยงในสารละลาย William’s E mediumเพียงอย่างเดียว พบว่ามีค่ามัธยฐานการเปลี่ยนแปลงของเส้นผมในวันที่ 6 เท่ากับ 974.75ไมครอนในกลุ่มที่เพาะเลี้ยงในสารละลายเมลาโทนินที่ความเข้มข้น 300ไมโครโมลาร์พบว่ามีค่ามัธยฐานการเปลี่ยนแปลงของเส้นผมในวันที่ 6 เท่ากับ 1099.28ไมครอน ซึ่งเส้นผมมีความยาวเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.002)ในขณะที่สารละลายเมลาโทนินที่ความเข้มข้น 3และ30ไมโครโมลาร์ไม่สามารถเพิ่มความยาวของเส้นผมได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุป : การเพาะเลี้ยงเส้นผมในสารละลาย William’s E และเมลาโทนินที่มีความเข้มข้น 300ไมโครโมลาร์สามารถเพิ่มความยาวเส้นผมได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในขณะที่สารละลายเมลาโทนินเข้มข้น 30ไมโครโมลาร์มีผลกระตุ้นความยาวของเส้นผมได้เล็กน้อยเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม โดยฤทธิ์ในการกระตุ้นความยาวของเส้นผมอาจเกิดจากการกระตุ้นการแบ่งตัวของเซลล์รากผม การยับยั้งการตายของเซลล์รากผมแบบ apoptosisหรือทำให้เส้นผมอยู่ในระยะ anagen ยาวนานขึ้น