การพัฒนานักศึกษาของวิทยาลัยพลศึกษา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมาของการพัฒนานักศึกษาของวิทยาลัยพลศึกษา ศึกษาการพัฒนานักศึกษาของวิทยาลัยพลศึกษาตามแนวทฤษฏีการพัฒนานักศึกษาของชิคเกอริง ทั้ง 7 ด้าน ตามการรายงานของนักศึกษาและความคิดเห็นของอาจารย์ และเสนอแนะแนวทางการพัฒนานักศึกษาของวิทยาลัยพลศึกษากลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 จำนวน 262 คน และอาจารย์ที่สอนนักศึกษาชั้นปีที่ 2 จำนวน 113 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ การศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์แบบประเมินตนเองและแบบสอบถาม ผลการวิจัย พบว่า การพัฒนานักศึกษาของวิทยาลัยพลศึกษา พ.ศ.2514-2530 ส่วนใหญ่เน้นการพัฒนาทางด้านร่างกายและทางด้านกีฬา การพัฒนานักศึกษาตามแนวทฤษฏีการพัฒนานักศึกษาของชิคเกอริงทั้ง 7 ด้าน นักศึกษารายงานว่า นักศึกษามีการพัฒนาระดับมากในด้านการพัฒนาสมรรถภาพ การพัฒนาความเป็นตัวของตัวเอง การพัฒนาความมีเอกลักษณ์ การพัฒนาความมีอิสระในการสร้างสัมพันธภาพระหว่างบุคคลการกำหนดเป้าหมายในชีวิตอย่างชัดเจน และการพัฒนาบูรณาการ ส่วนการพัฒนาอารมณ์นักศึกษามีการพัฒนาระดับปานกลาง ในขณะที่อาจารย์มีความเห็นว่า นักศึกษามีการพัฒนาระดับปานกลางทุกด้าน แนวทางการพัฒนานักศึกษาของวิทยาลัยพลศึกษา วิทยาลัยพลศึกษาควรจัดกิจกรรมต่างๆ เพื่อส่งเสริมการพัฒนานักศึกษาในแต่ละด้านตามลำดับคือ การกำหนดเป้าหมายในชีวิตอย่างชัดเจน การพัฒนาอารมณ์และการพัฒนาความเป็นตัวของตัวเอง นอกจากนี้วิทยาลัยพลศึกษาควรพัฒนานักศึกษาเกี่ยวกับ ความรับผิดชอบอาชีพ ความสามัคคี ความเชื่อมั่นในตนเองและคุณธรรม