การควบคุมการตอบรับการเรียกโดยใช้ความน่าจะเป็นจำกัดการเข้าถึงในโครงข่ายหลายบริการ

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้เสนอการควบคุมการตอบรับการเรียกในรูปแบบใหม่ ซึ่งสามารถจัดลำดับความสำคัญ ของทราฟฟิกที่มีลักษณะแตกต่างกัน ในระบบที่ให้บริการหลายแบบ โดยมุ่งหวังให้มีการใช้ประโยชน์ของ ข่ายเชื่อมโยงสูงสุดและยังรักษาระดับของคุณภาพการบริการได้ตามต้องการ โดยใช้แนวคิดของความน่าจะ เป็นของการจำกัดการเข้าถึง เพื่อควบคุมสัดส่วนความน่าจะเป็นของการบล็อกให้ได้ตามตามต้องการ ซึ่งมีความแม่นยำและความยึดหยุ่นที่สูงขึ้น การควบคุมการตอบรับการเรียกที่เสนอนี้สามารถแบ่งได้เป็น 3 แนวทางคือ 1) การจำกัดการเข้าถึงด้วยความน่าจะเป็นคงที่ (Fixed Limited Access Probability: FLAP) 2) การจำกัดการ เข้าถึงด้วยความน่าจะเป็นที่ขึ้นกับสถานะของระบบ (State Dependent Limited Access Probability: SDLAP) และ 3) การจำกัดการเข้าถึงด้วยความน่าจะเป็นที่ขึ้นกับการครอบครองความจุของระบบ (Occupancy Dependent Limited Access Probability: ODLAP) การวิเคราะห์สมรรถนะของวิธีที่เสนอจะเปรียบเทียบกับการตอบรับ การเรียกด้วยวิธีการจองทรังค์แบบดั้งเดิมที่สัดส่วนความน่าจะเป็นของการบล็อกเดียวกัน การวิเคราะห์การ ควบคุมการตอบรับการเรียกที่เสนอจะใช้ทั้งแบบจำลองทางคณิตศาสตร์และการจำลองแบบทางคอมพิวเตอร์ พร้อมทั้งเสนอเทคนิคการประมาณค่าเพื่อลดความซับซ้อนในการคำนวณ ผลการทดสอบพบว่าการตอบรับการเรียกโดยใช้ความน่าจะเป็นของการจำกัดการเข้าถึงทั้ง 3 วิธี สามารถควบคุมสัดส่วนความน่าจะเป็นของการบล็อกเป็นค่าใดก็ได้ตามที่ต้องการ ในแง่ของสมรรถนะการใช้ข่ายเชื่อมโยงวิธี ODLAP มีประสิทธิภาพที่ดีใกล้เคียงกับวิธีการจองทรังค์ โดยให้ค่าการใช้ประโยชน์ข่ายเชื่อมโยงสูงกว่าวิธี FLAP ได้ถึง 14% และสูงกว่าวิธี SDLAP ถึง 11% แต่ในแง่ของความซับซ้อนของการคำนวณ พบว่าการหาค่าความน่าจะเป็นในการจำกัดการเข้าถึงที่เหมาะสมของ FLAP มีความซับซ้อนต่ำกว่าวิธีอื่น ๆ ซึ่งมีความซับซ้อนเพียง O(Ck) โดยที่ C คือความจุของข่ายเชื่อมโยงและ k คือจำนวนชนิดของทราฟฟิก ใน การทดสอบความแม่นยำของการประมาณค่าของวิธีที่เสนอ พบว่าค่าความน่าจะเป็นของการบล็อกที่ได้จากการ ประมาณมีแนวโน้มเหมือนกับค่าที่ได้จากการจำลองแบบด้วยคอมพิวเตอร์บนช่วงความมั่นใจ 95%