โครงการวิจัยผลของการได้รับยาพาราเซตตามอลอย่างเรื้อรังต่อการเปลี่ยนแปลงของเซลล์บุผนังหลอดเลือดสมอง : โครงสร้างในระดับจุลทรรศน์อิเลคตรอน และการหลั่งสารกระตุ้นการอักเสบ : รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาผลของการได้รับยาพาราเซลตามอลแบบต่อเนื่องต่อการเปลี่ยนแปลงหลอดเลือดสมองและการแสดงออกของสารกระตุ้นการอักเสบ TNF alpha และIL-1 ในสมอง โดยแบ่งการทดลองออกเป็นกลุ่มควบคุม และกลุ่มที่ได้รับยาพาราเซตตามอล โดยหนูในกลุ่มที่ได้รับพาราเซตตามอลได้รับการฉีดพาราเซตตามอล 200 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมน้ำหนักตัวต่อเนื่องทุกวันเป็นระยะเวลา 30 วัน ในขณะที่กลุ่มควบคุมได้รับ NSS แทน ทั้งสองกลุ่มทดลองแบ่งย่อยเป็นกลุ่มที่ได้รับและไม่ได้รับการกระตุ้นให้เกิดปรากฎการณ์คอร์ติคัลสเปรดดิ้งคีเพรสชั่น โดยปรากฎการณ์คอร์ติคัลสเปรดดิ้งดีเพรสชั่นนั้นถูกเหนี่ยวนำโดยการวางผลึกโพแทสเซียมคลอไรด์ขนาด 3 มิลลิกรัม ลงบนผิวสมอง สัตว์ทดลองทุกกลุ่มจะถูกนำมาวัดการแสดงออกขอสารกระตุ้นการอักเสบ TNF alpha และ IL-1 ในสมอง โดยเทคนิค immunohistochemistry และศึกษาการเปลี่ยนแปลงของหลอดเลือดสมองโดยเทคนิค Electron microscopy ผลการศึกษาวิจัยแสดงให้เห็นว่าการได้รับยาพาราเซตตามอลอย่างเรื้อรังติดต่อกันเป็นเวลานาน (30 วัน) ส่งผลเสียต่อหลอดเลือดสมอง โดยพบว่ามีการตอบสนองต่อการกระตุ้นด้วยปรากฎการณ์ CSD มากกว่ากลุ่มควบคุม ดังแสดงได้จากการตรวจพบจำนวน pinocytic vesicle, microvilli ในเซลล์บุหลอดเลือดสมองเพิ่มขึ้นรวมถึง การบวมของเซลล์แอนโตรไซด์เพิ่มขึ้นในหนูกลุ่มนี้เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ความผิดปกติของหลอดเลือดสมองที่พบนั้นมีความสอดคล้องกับการพบการแสดงออกของสารกระตุ้นการอักเสบ TNF alpha และ IL-1 ในสมองเพิ่มมากขึ้นในกลุ่มหนูที่ได้รับยาพาราเซตตามอลอย่างเรื้อรัง จากผลการศึกษาดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าการได้รับยาพาราเซตตามอลต่อเนื่องเป็นระยะเวลานานนั้นสามารถเพิ่มการเปลี่ยนแปลงของหลอดเลือดสมองจากการกระตุ้นด้วยปรากฎการณ์ CSD มากขึ้น โดยกลไกที่ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการตอบสนองนั้นน่าจะมีความเกี่ยวข้องกับการเพิ่มการแสดงออกของสารกระตุ้นการอักเสบ TNF alpha และ IL-1 ในสมอง