การถูกทำลายของปะการังจากการท่องเที่ยว และการฟื้นตัวในระยะสั้น บริเวณเกาะล้านและเกาะริ้น จังหวัดชลบุรี

Abstract

บริเวณปะการังเป็นพื้นที่ที่มีความสำคัญมากต่อการท่องเที่ยวทางทะเล จากการสำรวจกลุ่มปะการัง โดยวิธี Line intercept transect เพื่อศึกษาความสมบูรณ์ และความเสียหายของปะการังที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงเวลา การถูกทำลายเพราะสมอเรือ จำนวนเรือและนักท่องเที่ยว และการฟื้นตัวของปะการัง ภายในระยะเวลา 1 ปี ที่บริเวณเกาะล้านและเกาะริ้นจังหวัดชลบุรี โดยเกาะล้าน แทนพื้นที่ที่มีการท่องเที่ยวตลอดทั้งปี และเกาะริ้น แทนพื้นที่ที่มีการหยุด พักการท่องเที่ยว ระหว่างเดือนเมษายน ถึงเดือนตุลาคม ในแต่ละบริเวณจะแบ่งเป็น 2 เขตคือเขตนํ้าตื้นที่มีการดำนํ้าแบบ Snorkeling และเขตนํ้าลึกที่มีการดำนํ้าแบบ Scuba diving เพื่อเก็บข้อมูลเปรียบเทียบความเปลี่ยนแปลงสภาพปะการัง ระหว่างพื้นที่ที่มีลักษณะการใช้งานแตกต่างกัน ปริมาณความเลียหายของปะการังที่เกิดขึ้นในระยะเวลา 1 ปี แต่ละบริเวณแตกต่างกัน โดยเกาะล้านเขตนํ้าตื้นมีความเสียหายมากที่สุด คือ ร้อยละ 1.82 ของพื้นที่ปะการังมีชีวิตปกคลุม รองลงมาเป็นเกาะริ้นเขตนํ้าตื้น เกาะล้านเขตนํ้าลึก และเกาะริ้นเขตนํ้าลึก โดยมีความเสียหาย ร้อยละ 1.42, 1.01 และ 0.64 ของพื้นที่ปะการังมีชีวิตปกคลุม ตามลำดับ ทั้งนี้เนื่องจากความแตกต่างในเรื่องของกิจกรรมการดำนํ้า จำนวนเรือและนักท่องเที่ยว และช่วงเวลาในการใช้พื้นที่เป็นสำคัญ การทิ้งสมอเรือในบริเวณปะการัง มีโอกาสทิ้งโดน หรือเกี่ยวติดปะการังได้สูงถึงร้อยละ 25 ของจำนวนครั้งที่มีการทิ้งสมอ ในทั้งสองบริเวณ โดยทำให้เกิดบาดแผลกับปะการัง ต่อการทิ้งสมอโดนปะการัง เฉลี่ยแต่ละครั้งเท่ากับ 23.95 ตารางเซนติเมตร ที่บริเวณเกาะล้านและ 1 1 .5 6 ตารางเซนติเมตรที่บริเวณเกาะริ้น ในแต่ละบริเวณ มีการฟื้นตัวของโคโลนีปะการังที่เสียหายและแตกหัก ได้ไม่ถึงร้อยละ 10 ของพื้นที่ปะการังที่สูญเสียไป สำหรับการฟื้นตัวโดยรวม ของบริเวณปะการังทั้งหมด คิดจากปริมาณปะการังมีชีวิตปกคลุมที่เพิ่มขึ้น ถือได้ว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับที่ปริมาณถูกทำลายไปในช่วงเวลาเดียวกัน