ผลของการเพิ่มกิจกรรมทางกายต่อภาวะไมโครอัลบูมินยูเรียในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่สอง

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อผลของการรักษาด้วยยา ACEI ร่วมกับการเพิ่มกิจกรรมทางกาย เปรียบเทียบกับการรักษาด้วย ACEI เพียงอย่างเดียวต่อภาวะไมโครอัลบูยูเรียในระยะเวลา 12 สัปดาห์ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่สอง กลุ่มตัวอย่างจำนวน 125 คน เป็นผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่สองที่มีภาวะไมโครอัลบูมินยูเรีย อายุระหว่าง 46-73 ปีได้เข้าร่วมการศึกษาครั้งนี้ โดยวิธีคัดเลือกด้วยความจงใจในการแบ่งผู้ป่วยเป็น กลุ่มทดลอง (จำนวน 61 คน) และกลุ่มควบคุม (จำนวน 64 คน) โดยกลุ่มทดลองจะได้รับโปรแกรมเพิ่มกิจกรรมทางกายด้วยการเดินให้มากขึ้นอีกอย่างน้อย 2000 ก้าวต่อวันร่วมกับการรักษาด้วยยา ACEI กลุ่มควบคุมได้รับการรักษาด้วยยา ACEI เพียงอย่างเดียว ทั้งสองกลุ่มจะได้รับการตรวจภาวะไมโครอัลบูมินยูเรียก่อนและหลังการเข้าร่วมโครงการ หลังการเข้าร่วมโครงการ 12 สัปดาห์ จำนวนผู้ป่วยที่มีภาวะไมโครอัลบูมินยูเรียดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มทดลอง (63.5%,40 คนจาก 61คน) มีมากกว่ากลุ่มควบคุม (36.5%, 23 คนจาก 64 คน) ผู้ป่วยในกลุ่มทดลองมีจำนวนก้าวเพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (จาก 2370 ± 1482 ก้าว/วัน เป็น 4004 ± 2204 ก้าว/วัน) ขณะที่กลุ่มควบคุมมีจำนวนก้าวไม่เปลี่ยนแปลงก่อนและหลังเข้าร่วมโครงการทั้งสองกลุ่มมีระดับน้ำตาลในเลือด, HbA1c ไม่แตกต่าง สรุปได้ว่าการเพิ่มกิจกรรมทางกายร่วมกับการรักษาด้วยยา ACEI มีประสิทธิภาพในการรักษาภาวะไมโครอัลบูมินยูเรียในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่สองได้มากกว่าการรักษา ACEI เพียงอย่างเดียว