วิธีการถ่ายทอดความรู้ของหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง)

Abstract

งานวิจัยชิ้นนี้ได้ทำการกศึกษาวิธีการถ่ายทอดความรู้ของหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) บรมครูดนตรีไทยที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่งในสมัยรัตนโกสินทร์ (พ.ศ. 2425-พ.ศ. 2497) ผลการวิจัยจากข้อมูลสัมภาษณ์ลูกศิษย์หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) 19 คน ที่ยังมีชีวิตอยู่ พบว่า สภาพบรรยากาศของการเรียนการสอนเป็นไปได้ในลักษณะดาบส มีวิธีการถ่ายทอดแบบมุขปาฐะ มีเอกลักษณ์การสอนที่เน้นเรื่องคุณค่าของเสียง บุคลิกและท่าทาง ซึ่งการสอนจะถือเอาความสามารถของศิษย์เป็นสำคัญ ศิษย์ทั้ง 19 คน ได้รักษาองค์ความรู้ที่ได้รับถ่ายทอดมาไว้เป็นอย่างดี และศิษย์ส่วนใหญ่ได้ถ่ายทอดองค์ความรู้ที่ได้เรียนมาจากหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) ไปยังศิษย์ของตนจนถึงปัจจุบัน ผลการวิจัยยังชี้ให้เห็นว่าหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) เป็นบรมครูที่มีความสามารถในการบรรเลงเครื่องดนตรีไทยได้ทุกชนิด สามารถขับร้องได้เป็นอย่างดี มีความโดดเด่นเป็นที่ยอมรับในการบรรเลงระนาดเอก นอกจากนี้ยังมีความรู้ที่ลึกซึ้งในการประพันธ์เพลงรวมถึงการปรับวงในลักษณะต่างๆ ในด้านอุปนิสัยนั้นเป็นผู้ที่มีความพากเพียรในการใฝ่หาความรู้มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีความเมตตากรุณาต่อศิษย์ อุทิศตนเพื่อการถ่ายทอดความรู้ดนตรีไทยอย่างต่อเนื่อง ธำรงด้วยวัตรปฏิบัติตามหลักพระพุทธศาสนา เป็นแบบอย่างให้บรรดาสานุศิษย์ประพฤติปฏิบัติตามสืบมาจนถึงปัจจุบัน