การกำจัดสีของน้ำเสียจากการฟอกเยื่อของโรงงานเยื่อกระดาษโดยใช้โซเดียมโบโรไฮไดรด์

Abstract

ศึกษาถึงความสามารถในการลดสีน้ำเสียจากโรงงานเยื่อกระดาษโดยใช้โซเดียมโบโรไฮไดรด์ โดยมีโซเดียมเมตะไบซัลไฟท์เป็นสารเร่งปฎิกิริยา และประมาณค่าใช้จ่ายเบื้องต้นในการลดสีน้ำเสียจากกระบวนการฟอกเยื่อโดยใช้โซเดียมโบโรไฮไดรด์ ในการทำงานวิจัยได้ใช้น้ำเสียสังเคราะห์และน้ำเสียจริงจากโรงงาน 3 แห่ง ซึ่งมีกระบวนการต้มเยื่อแบบคราฟท์แต่มีลักษณะสมบัติน้ำเสียที่แตกต่างกัน เช่น สี วัตถุดิบ (ไม้ไผ่ ไม้ยูคาลิบตัส) และกระบวนการฟอกเยื่อ ผลการทดลอง สรุปได้ว่าน้ำเสียโรงงานที่ 1 (PH-I) ซึ่งมีวัตถุดิบคือไม้ไผ่ มีกระบวนการฟอกเยื่อแบบ C/DE [subscript 0] D [subscript 1] D [subscript 2] มีค่าพารามิเตอร์ คือ เวลาที่ใช้ในการกวน ค่าพีเอชที่เหมาะสม ปริมาณโซเดียมโบโรไฮไดรด์ที่เหมาะสม และ อัตราส่วนโดยโมลที่เหมาะสม เท่ากับ 120 นาที, 4.0, 0.10 โมลต่อลิตร, 1 ต่อ 2 โดยสามารถลดสีได้ 80% และลดลิกนินได้ 95% น้ำเสียโรงงานที่ 2 (PH-II) ซึ่งมีวัตถุดิบคือยูคาลิบตัส มีกระบวนการฟอกเยื่อแบบ D[subscript 0] E[subscript 0] D[subscript 1] D[subscript 2] มีค่าพารามิเตอร์ คือ เวลาที่ใช้ในการกวน ค่าพีเอชที่เหมาะสม ปริมาณโซเดียมโบโรไฮไดรด์ที่เหมาะสม และอัตราส่วนโดยโมลที่เหมาะสมเท่ากับ 300 นาที, 6.0, 0.04 มิลลิกรัมต่อลิตร, 1 ต่อ 0.5 โดยสามารถลดสีได้ 28% และลดลิกนินได้ 95% น้ำเสียโรงงานที่ 3 (SC) ซึ่งมีวัตถุดิบคือยูคาลิบตัสมีกระบวนการฟอกเยื่อแบบ CE[subscript op] H[subscript 1] H[subscript 2] มีค่าพารามิเตอร์ คือ เวลาที่ใช้ในการกวน ค่าพีเอชที่เหมาะสม ปริมาณโซเดียมโบโรไฮไดรด์ที่เหมาะสม และอัตราส่วนโดยโมลที่เหมาะสม เท่ากับ 100 นาที, 6.0, 0.04 มิลลิกรัมต่อลิตร 1 ต่อ 1.5 โดยสามารถลดสีได้ 75 เปอร์เซ็นต์ และลดลิกนินได้ 36 เปอร์เซ็นต์ สำหรับน้ำเสียสังเคราะห์(อัลคาไลน์ลิกนิน 2000 พีพีเอ็ม) มีค่าพารามิเตอร์ คือ เวลาที่ใช้ในการกวน ค่าพีเอชที่เหมาะสม ปริมาณโซเดียมโบโรไฮไดรด์ที่เหมาะสม และอัตราส่วนโดยโมลที่เหมาะสม เท่ากับ 120 นาที, 10 ถึง 12, 0.10 มิลลิกรัมต่อลิตร, 1 ต่อ 0.5 ตามลำดับ โดยสามารถลดสีได้ 74% และลดลิกนินได้ 60%