การเชื่อมโยงปรากฏการณ์เอลนินโญกับการเปลี่ยนแปลงแนวชายฝั่งบริเวณจังหวัดเพชรบุรีและจังหวัดประจวบคีรีขันธ์

Abstract

ศึกษาความเชื่อมโยงระหว่างปรากฏการณ์เอลนินโญกับการเปลี่ยนแปลงแนวชายฝั่ง โดยเลือกชายฝั่งบริเวณจังหวัดเพชรบุรีและจังหวัดประจวบคีรีขันธ์เป็นพื้นที่ศึกษา และมุ่งเน้นไปที่ชายหาดที่มีกิจกรรมของมนุษย์น้อยเป็นตัวแทนเพื่อดูผลกระทบที่เกิดจากธรรมชาติโดยตรง โดยปัจจัยธรรมชาติที่เลือกในการศึกษาผลกระทบต่อชายฝั่ง คือ ลม (ทิศทางและความเร็ว) ปริมาณฝนและคลื่น ซึ่งเป็นปัจจัยที่มีผลกระทบต่อแนวชายฝั่งโดยตรงเมื่อเกิดเอลนินโญ ทั้งนี้ได้ทำการแบ่งการศึกษาผลกระทบออกเป็น 2 ช่วงคือ ช่วงเอลนินโญ และช่วงปกติหลังเอลนินโญ โดยจะรวบรวมข้อมูลแบบค่าเฉลี่ยรายเดือนตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2524-2548 (25 ปี) จากสถานีตรวจอากาศเพชรบุรีและหัวหิน เพื่อคำนวณหาค่าผิดสภาพและนำค่าผิดสภาพมาหาความสัมพันธ์เชิงเส้นกับค่า SOI ผลจากการหาค่าสหสัมพันธ์ (R [superscript 2] ) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (r) พบว่ามีเพียงค่าผิดสภาพลมที่สถานีเพชรบุรีเท่านั้นที่สัมพันธ์กับเอลนินโญ ส่วนค่าผิดสภาพฝนและคลื่นพบว่าทั้ง 2 สถานีไม่สัมพันธ์กันกับเอลนินโญ และจากการวิเคราะห์เปอร์เซนต์การเปลี่ยนแปลงพื้นที่แนวชายฝั่ง โดยแบ่งพื้นที่ทำการศึกษาเป็น 3 บริเวณ คือ แหลมผักเบี้ย (ป่าชายเลน) หาดปึกเตียนและค่ายพระรามหก (หาดทราย) เปรียบเทียบผลการวิเคราะห์ในช่วงเอลนินโญและช่วงปกติหลังเอลนินโญ พบว่าบริเวณแหลมผักเบี้ยมีเปอร์เซนต์การเปลี่ยนแปลงพื้นที่ชายฝั่งคงที่ จึงสรุปได้ว่า ไม่สามารถเชื่อมโยงเอลนินโญกับบริเวณนี้ได้ แต่บริเวณหาดปึกเตียนและค่ายพระรามหก เปอร์เซนต์การเปลี่ยนแปลงพื้นที่ชายฝั่งมีค่าเป็นลบ คือ มีการกัดเซาะมากขึ้น แสดงว่าสอดคล้องกับสมมุติฐานของงานวิจัย จึงสามารถสรุปการเชื่อมโยงปรากฏการณ์เอลนินโญกับการเปลี่ยนแปลงแนวชายฝั่งได้ใน 2 บริเวณนี้ได้ แต่ทั้งนี้ค่าที่ได้ไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจนว่าเกิดจากเอลนินโญ แต่อาจเกิดจากการรวมกันจากปรากฏการณ์ธรรมชาติและกิจกรรมมนุษย์แนวชายฝั่ง ซึ่งจากการแปลภาพดาวเทียมเพื่อจำแนกการใช้ประโยชน์ที่ดินชายฝั่ง พบว่ามีสิ่งปลูกสร้างจากกิจกรรมมนุษย์เพิ่มขึ้นมาก ซึ่งเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแนวชายฝั่งอีกด้วย