กลยุทธ์ด้านสาระและการเล่าเรื่องในงานเขียนอิงธรรมะของดังตฤณ

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์ด้านสาระและการเล่าเรื่องในงานเขียนอิงธรรมะของดังตฤณ ภายใต้แนวคิดเรื่องสารและแนวคิดของการเล่าเรื่อง โดยการวิเคราะห์ข้อมูลจากงานเขียนอิงธรรมะประเภทบันเทิงคดีและประเภทสารัตคดีของดังตฤณ ผลการวิจัยพบว่า งานเขียนอิงธรรมะประเภทจินตคดีของดังตฤณ เป็นการถ่ายทอดหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาในรูปแบบของความบันเทิง มีลักษณะของความร่วมสมัย สอดคล้องกับการดำรงชีวิตในสังคมปัจจุบัน เป็นการนำเสนอหลักธรรมที่มีความชัดเจนโดยผ่านบทสนทนาและลักษณะการแสดงออกของตัวละคร ใช้เหตุการณ์ที่สมจริง และลำดับเหตุการณ์อย่างเป็นเหตุเป็นผล มีความทันสมัย ทำให้เข้าใจในเนื้อหาธรรมะได้อย่างชัดเจน สำหรับตัวละครในงานเขียนอิงธรรมะประเภทจินตคดี มีการสร้างตัวละครที่เป็นตัวแทนถ่ายทอดหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ กับตัวละครวัยรุ่นให้เป็นแบบอย่างการปรากฏของกรรมวิบาก การถ่ายทอดธรรมะของดังตฤณโดยงานเขียนอิงธรรมะประเภทสารัตถคดี มีการสร้างจุดเด่นโดยการตั้งชื่อเรื่องที่สะดุดตาและเรียกร้องความสนใจจากผู้อ่าน การใช้หลักฐานอ้างอิงเป็นการอ้างสถิติด้วยข้อมูลที่มีความทันสมัย การยกตัวอย่างกับสิ่งที่คนทั่วไปมีความคุ้นเคย เป็นสิ่งใกล้ตัว ทำให้เห็นภาพชัดเจน และการเปรียบเทียบข้อมูลทางการแพทย์หรือวิทยาศาสตร์กับกรรมวิบาก ทำให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจและน่าเชื่อถือ ภาษาในการถ่ายทอดธรรมะของดังตฤณ เป็นการใช้คำร่วมสมัย ไม่ใช้คำศัพท์บาลี สันสกฤต ในกรณีจำเป็นต้องใช้คำศัพท์เฉพาะทางธรรมะจะมีการให้จำกัดความอธิบายประกอบ ทำให้เกิดความเข้าใจได้ง่ายขึ้น มีการใช้ประโยคคำถามเพื่อเหนี่ยวนำให้ผู้อ่านเกิดความสนใจเพื่อติดตามหาคำตอบ สำหรับการเปรียบเทียบอุปมาอุปไมยในงานเขียนอิงธรรมะของดังตฤณ เป็นการอธิบายหัวข้อธรรมะซึ่งเป็นนามธรรมให้เป็นรูปธรรม โดยสิ่งที่นำมาเปรียบเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่มีความเข้าใจและคุ้นเคย เป็นสิ่งใกล้ตัวทำให้เข้าใจธรรมะได้ง่ายขึ้น ความคิดเห็นของผู้อ่านที่มีต่องานเขียนอิงธรรมะของดังตฤณ พบว่า งานเขียนอิงธรรมะประเภทจินตคดีมีความสนุกสนาน เรื่องทำให้เกิดแรงจูงใจในการทำความดี สำหรับงานเขียนอิงธรรมะประเภทสารัตถคดีมีการใช้คำที่ทันสมัย ไม่ซับซ้อน ถ่ายทอดเนื้อหาอย่างเป็นขั้นเป็นตอนทำให้อ่านง่ายและเข้าใจง่าย