องค์กรประชาสังคมในระดับท้องถิ่น : ศึกษากรณีชมรมรักษ์กะตะกะรน

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีจุดมุ่งหมายในการศึกษาถึงเงื่อนไขที่ทำให้เกิดการรวมตัวระหว่างนักธุรกิจ กับชาวบ้านในชมรมรักษ์กะตะกะรน ซึ่งเป็นองค์กรประชาสังคมในระดับท้องถิ่น โดยมีสมมติฐานว่า การรวมตัวของนักธุรกิจกับชาวบ้านเป็นองค์กรประชาสังคมเกิดขึ้นและดำรงอยู่ ได้เนื่องจาก สมาชิกมีจิตสำนึกรักท้องถิ่น และต้องการมีอำนาจในการปกป้องท้องถิ่นของตน และสมาชิกในชมรมรักษ์กะตะกะรนต่างมีผลประโยชน์ ที่มีความเชื่อมโยงกัน การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพ เน้นการศึกษาภาคสนามในตำบลกะรน อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต โดยใช้ระยะเวลาเก็บข้อมูล 6 เดือน ซึ่งใช้ข้อมูลแบบปฐมภูมิ ได้แก่ การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก การสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วม และบันทึกภาคสนาม เป็นเครื่องมือในการศึกษา ผลการศึกษา พบว่า เงื่อนไขที่ทำให้ชาวบ้านและนักธุรกิจซึ่งเป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในท้อง ถิ่นเข้ามารวมตัวกัน มี 5 ประการ คือ 1) สมาชิกในท้องถิ่นตระหนักถึงผลประโยชน์ที่มีความเชื่อมโยงกัน 2) ภาคธุรกิจเอกชนในท้องถิ่น มีความรับผิดชอบทางสังคม 3) คนในท้องถิ่นได้ใช้ต้นทุนทางสังคมที่มีอยู่เดิมและเสริมสร้างต้นทุนทางสังคม ขึ้น โดยเฉพาะการสร้างความไว้วางใจซึ่งกันและกัน 4) สมาชิกมีจิตสำนึกรักท้องถิ่น และต้องการมีอำนาจในการปกป้องท้องถิ่นของตนและ5) ผู้บริหารท้องถิ่นตำบลกะรนมีคุณลักษณะที่เอื้อต่อการรวมตัวของคนในท้องถิ่น.