การศึกษาผลของยาแอมริโนนต่อการไหลเวียนของโลหิตในผู้ป่วย ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวอย่างรุนแรง

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อประเมินการตอบสนองต่อยาแอมริโนนทางคลินิก, ทางการไหลเวียนของโลหิตและทางห้องปฏิบัติการ ในผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวอย่างรุนแรง โดยใช้รูปแบบการวิจัยเป็น pre and post experimental design และวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย student's paired t-test ผู้ป่วยที่ได้รับการคัดเลือกเข้าทำการศึกษา เป็นผู้ป่วยในของแผนกอายุรกรรม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ จำนวน 10 คน ผู้ป่วยทั้งหมดมีภาวะหัวใจล้มเหลวอย่างรุนแรงจากโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด, ลิ้นหัวใจรั่ว หรือกล้ามเนื้อหัวใจพิการ การให้ยาแอมริโนนใช้วิธี bolus เข้าหลอดเลือดดำ แล้วตามด้วย maintenance infusion ตลอด 24 ชม. ผู้ป่วยจะได้รับการใส่สายสวนเข้าไปในหลอดเลือดแดงปอด เพื่อวัด hemodynamic indices ต่าง ๆ ก่อนให้ยาแอมริโนนทางหลอดเลือดดำ และหลังให้ยาแล้ว 0.5, 1, 3, 6, 12 และ 24 ชม ส่วนอาการทางคลินิกและผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ จะได้รับการบันทึกเมื่อก่อนให้ยา และหลังให้ยา 24 และ 48 ชม. คลื่นไฟฟ้าหัวใจจะได้รับการ monitor ตลอดเวลา 24 ชม. ที่ผู้ป่วยได้รับยาทางหลอดเลือดดำ ผลการวิจัยพบว่า แอมริโนนสามารถเพิ่ม cardiac index ได้สูงสุด 48%, เพิ่ม stroke volume index สูงสุด 54%, เพิ่ม left ventricular stroke work index สูงสุด 60%, เพิ่ม right ventricular stroke work index สูงสุด 54%, ลด systemic vascular resistance สูงสุด 29% แต่อัตราการเต้นของหัวใจ, mean pulmonary arterial pressure, mean aortic pressure, pulmonary vascular resistance index และ pulmonary capillary wedge pressure ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 90% ของผู้ป่วยที่ได้รับยา มีอาการทางคลินิกดีขึ้นภายในเวลา 48 ชม. ผลข้างเคียงที่สำคัญของยาคือภาวะเกร็ดเลือดต่ำ ซึ่งพบได้ในผู้ป่วย 2 ราย โดยที่ผู้ป่วยไม่มีอาการและอาการแสดงทางคลินิก จากผลการวิจัยนี้สรุปได้ว่า แอมริโนนสามารถทำให้อาการทางคลินิกและการไหลเวียนของโลหิตดีขึ้น ในผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวอย่างรุนแรง และผลข้างเคียงจากยาที่สำคัญที่สุดคือ ภาวะเกร็ดเลือดต่ำโดยไม่มีอาการและอาการแสดงทางคลินิก