การพัฒนาแบบวัดคุณภาพชีวิตในโรงเรียนของนักเรียน

Abstract

สร้างและพัฒนาแบบวัดคุณภาพชีวิตในโรงเรียนของนักเรียนประถมศึกษา โดยนำกรอบแนวคิดเกี่ยวกับความต้องการพื้นฐานของเด็ก รวมทั้งสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ นำมาสร้างเป็นแบบวัด และทดลองใช้ปรับปรุง และทดสอบเก็บข้อมูลกับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ของ โรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร จำนวน 479 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน และนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์คุณภาพแบบวัดด้านความตรง ความเที่ยง และอำนาจจำแนก ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ (1) แบบวัดคุณภาพชีวิตในโรงเรียนของนักเรียน ประกอบด้วยตัวชี้วัด 5 ด้าน ได้แก่ ด้านร่างกาย มีตัวบ่งชี้ 12 ตัว ด้านวิชาการ มีตัวบ่งชี้ 12 ตัว ด้านอารมณ์และจิตใจ มีตัวบ่งชี้ 5 ตัว ด้านสังคม มีตัวบ่งชี้ 5 ตัว และด้านสิ่งแวดล้อมในโรงเรียน มีตัวบ่งชี้ 2 ตัว หลังจากที่พัฒนาแล้ว ได้ข้อคำถาม 66 ข้อ แบ่งเป็น 3 ส่วน คือ 1. ข้อมูลส่วนตัว 2. การกระทำ 3. ความคิดเห็น (2) คุณภาพของแบบวัด พบว่า มีความตรงตามเนื้อหา ค่าดัชนีความสอดคล้องของแบบวัด มีค่าอยู่ระหว่าง 1-0.75 มีความตรงตามโครงสร้างที่ได้จากการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis) ซึ่งองค์ประกอบทั้ง 5 องค์ประกอบ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ มีค่าความเที่ยงแบบวัดซ้ำเท่ากับ 0.8283 เมื่อจำแนกรายด้าน ด้านร่างกาย มีค่าเท่ากับ .8026 ด้านวิชาการ มีค่าเท่ากับ .7189 ด้านอารมณ์และจิตใจ มีค่าเท่ากับ .6741 ด้านสิ่งแวดล้อมในโรงเรียน มีค่าเท่ากับ .6693 และด้านสังคม มีค่าเท่ากับ .6681 และมีอำนาจจำแนก ซึ่งข้อคำถามทุกข้อสามารถแยกกลุ่มสูงและกลุ่มต่ำได้แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ค่าสถิติที่อยู่ระหว่าง 2.82-12.05 และค่าสหสัมพันธ์ของความสอดคล้อง ระหว่างคะแนนรายข้อกับคะแนนรวมทั้งฉบับอยู่ระหว่าง 0.18-0.58 ซึ่งพบว่ามีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทุกข้อ