กำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเซลฟ์แแอดฮีซีฟเรซินซีเมนต์ต่อเคลือบฟันและเนื้อฟัน

Abstract

ประเมินความทนทานของการยึดติดของเซลฟ์แอดฮีซีฟเรซินซีเมนต์ที่มีต่อเคลือบฟันและเนื้อฟัน โดยนำฟันกรามมนุษย์ซี่ที่สามมากรอตัดด้วยหัวกรอกากเพชรความเร็วสูง ให้ได้ผิวฟันที่เรียบ 2 กลุ่มคือ เคลือบฟันและเนื้อฟัน ใช้ชิ้นเรซินคอมโพสิตมายึดติดกับผิวฟันที่กรอเตรียมไว้ด้วยเซลฟ์แอดฮีซีฟเรซินซีเมนต์ 3 ผลิตภัณฑ์ ได้แก่ รีไลเอกซ์ยู 100 แมคเซม มัลติลิงค์สปริน และเซลฟ์เอทช์เรซินซีเมนต์ 1 ผลิตภัณฑ์ ได้แก่ พานาเวียเอฟ 2.0 เก็บชิ้นงานไว้ในน้ำกลั่นที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส นาน 24 ชั่วโมง แต่ละชิ้นงานถูกตัดให้เป็นชิ้นทดสอบลักษณะนาฬิกาทราย 3 ชิ้นแล้วแบ่งเป็น 3 กลุ่มย่อย สำหรับทดสอบกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคทันที ทดสอบภายหลังเก็บไว้ในน้ำกลั่น 1 สัปดาห์และทดสอบภายหลังเก็บไว้ในน้ำกลั่น 1 เดือน ที่ความเร็วหัวกด 1 มิลลิเมตรต่อนาที คำนวณค่ากำลังแรงยึดเฉลี่ยและเปรียบเทียบโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสามทาง ทดสอบความแตกต่างค่าเฉลี่ยแบบพหูคูณ และการทดสอบค่าทีหาความแตกต่างของค่าเฉลี่ยแบบ 2 กลุ่มที่เป็นอิสระต่อกันที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการศึกษาพบว่า เซลฟ์แอดฮีซีฟเรซินซีเมนต์จะมีการเปลี่ยนแปลงของค่ากำลังแรงยึดที่แตกต่างกัน โดยรีไลเอกซ์ยู 100 จะให้กำลังแรงยึดที่คงที่เมื่อแช่อยู่ในน้ำตลอดระยะเวลาที่ทดสอบ แต่แมคเซมและมัลติลิงค์สปรินจะให้ค่ากำลังแรงยึดที่ลดลง เมื่อแช่อยู่ในน้ำตลอดระยะเวลาทดสอบ ส่วนพานาเวียเอฟ 2.0 ให้ค่ากำลังแรงยึดทั้งกับเคลือบฟันและเนื้อฟันสูงสุด และมีความคงตัวของกำลังแรงยึดเมื่อแช่อยู่ในน้ำตลอดระยะเวลาทดสอบ สรุปว่า ความทนทานในการยึดติดของเซลฟ์แอดฮีซีฟเรซินซีเมนต์นั้นจะขึ้นอยู่กับวัสดุ และเซลฟ์แอดฮีซีฟเรซินซีเมนต์มีประสิทธิภาพการยึดติดด้อยกว่าเซลฟ์เอทช์เรซินซีเมนต์