ฤทธิ์ลดน้ำตาลในเลือดของผงบอระเพ็ดแห้งในผู้ป่วยนอกกลุ่มอาการอ้วนลงพุงที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาฤทธิ์ลดน้ำตาลในเลือดของผงบอระเพ็ดแห้งในผู้ป่วยกลุ่มอาการอ้วนลงพุง โดยมีรูปแบบการวิจัยแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม:แบบตัดข้าม(randomized placebo-controlled, crossover design) ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลของผู้ป่วยนอกที่เข้ารับการรักษาในแผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ในช่วงเดือนตุลาคม 2551 ถึง มีนาคม 2552 และจากการคัดเลือกผู้ป่วยตามเกณฑ์กลุ่มอาการอ้วนลงพุงของ NCEP III ได้จำนวนผู้ป่วยทั้งสิ้น 36 ราย โดยสุ่มให้ได้รับผงบอระเพ็ดแห้งในขนาด 250 มิลลิกรัม รับประทานวันละ 2 ครั้ง เป็นระยะเวลา 2 เดือนหรือยาหลอก ผลการวิจัยพบว่าระดับน้ำตาลในเลือดของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดที่ได้รับผงบอระเพ็ดแห้งลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับระดับน้ำตาลในเลือดเริ่มต้นก่อนเข้าร่วมการวิจัย(ค่าเฉลี่ย = 4.03±11.35 มิลลิกรัม/เดซิลิตร, p = 0.027, มัธยฐาน = 4.00 มิลลิกรัม/เดซิลิตร, n = 36) และเมื่อพิจารณาระดับน้ำตาลในเลือดของกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับผงบอระเพ็ดแห้งใน 2 เดือนแรกของการวิจัยพบว่าระดับน้ำตาลในเลือดลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับระดับน้ำตาลในเลือดเริ่มต้นก่อนเข้าร่วมการวิจัย(ค่าเฉลี่ย = 6.29±10.47 มิลลิกรัม/เดซิลิตร, p = 0.007, มัธยฐาน = 8.00 มิลลิกรัม/เดซิลิตร, n = 24) การวิเคราะห์ความร่วมมือในการใช้บอระเพ็ดโดยการนับจำนวนแคปซูลบอระเพ็ดที่เหลือพบว่ากลุ่มตัวอย่างร้อยละ 91.6 ให้ความร่วมมือในการใช้บอระเพ็ด การวิเคราะห์ปริมาณแคลอรีจากอาหารในระหว่างเข้าร่วมการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างร้อยละ 72.2 ได้รับแคลอรีจากอาหารใกล้เคียงกันตลอดระยะเวลาที่ได้รับบอระเพ็ดและยาหลอก นอกจากนั้นยังพบว่าน้ำหนักตัวของกลุ่มตัวอย่างในระหว่างได้รับบอระเพ็ดและยาหลอกไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p = 0.920) การติดตามอาการไม่พึงประสงค์ระหว่างใช้บอระเพ็ดพบว่ากลุ่มตัวอย่างร้อยละ 16.7 มีระดับเอนไซม์ aspartate aminotransferase และ alanine aminotransferase เพิ่มสูงขึ้นมากกว่า 3 เท่าของค่าปกติ