มาตรการส่งเสริมและช่วยเหลือจากทางราชการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ. 2535 ศึกษากรณีมลพิษทางอากาศจากอุตสาหกรรม

Abstract

การจัดการมลพิษทางอากาศที่ปล่อยจากโรงงานอุตสาหกรรม เป็นการปกป้องสภาพอากาศให้มีคุณภาพดีและอยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสมต่อความเป็นอยู่ของมนุษย์ ผู้ประกอบการโรงงานอุตสาหกรรมที่มีการลงทุนระบบป้องกันหรือกำจัดมลพิษในกระบวนการผลิตก่อนปล่อยมลพิษออกสู่ภายนอกหรือนำเทคโนโลยีสะอาด (Clean Technology) เข้ามาใช้ ย่อมมีต้นทุนเกิดขึ้นจากการดำเนินการดังกล่าวเป็นจำนวนไม่น้อย หากรัฐต้องการจะผลักดันให้นักลงทุนหรือผู้ประกอบการลงทุนหรือติดตั้งเทคโนโลยีดังกล่าวในกิจการของเขาเหล่านั้นแล้ว รัฐย่อมจำต้องจัดให้มีมาตรการส่งเสริมหรือจูงใจเบื้องต้นแก่ผู้ประกอบการในรูปแบบต่างๆ เช่น มาตรการด้านภาษี มาตรการให้ความช่วยเหลือในด้านต่างๆ เป็นต้น ซึ่งประเทศไทยก็ได้นำมาตรการดังกล่าวมาใช้บังคับแต่ยังเกิดปัญหาและอุปสรรคที่เกิดจากการบัญญัติกฎหมายและการบังคับใช้กฎหมายหลายประการซึ่งส่งผลให้ผู้ประกอบการไม่ได้รับจากส่งเสริมและจูงใจจากทางภาครัฐอย่างแท้จริง ผลการศึกษาพบว่า รัฐควรมีการปรับปรุงมาตรการในการส่งเสริมหรือสร้างแจงจูงใจ โดยการให้สิทธิประโยชน์แก่ผู้ประกอบการที่ติดตั้งเครื่องจักร อุปกรณ์หรือนำเทคโนโลยีสะอาดมาใช้ ซึ่งการให้สิทธิประโยชน์ดังกล่าวควรดำเนินการผ่านกฎหมายส่งเสริมการลงทุน หรือประมวลรัษฎากร เนื่องจากเป็นกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการจัดตั้งโรงงานอุตสาหกรรม และเกี่ยวข้องกับผลประกอบการในทางธุรกิจของผู้ประกอบการหรือนักลงทุนโดยตรง ซึ่งจะสามารถสร้างแรงจูงใจให้กับภาคการผลิตที่เป็นต้นเหตุหลักของการปล่อยมลพิษทางอากาศให้หันมาใส่ใจกับการติดตั้งหรือนำเทคโนโลยีสะอาดมาใช้เพื่อการแก้ไขปัญหามลพิษทางอากาศจากอุตสาหกรรมได้อย่างยั่งยืน