การเปรียบเทียบสัมฤทธิผลทางการพูดภาษาอังกฤษ ของนักศึกษาฝึกหัดครูวิชาเอกภาษาอังกฤษที่เรียน โดยใช้กิจกรรมการละครกับการฝึกรูปประโยค

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบสัมฤทธิผลทางการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาฝึกหัดครูวิชาเอกภาษาอังกฤษที่เรียนโดยใช้กิจกรรมการละครกับการฝึกรูปประโยค วิธีดำเนินการวิจัย ตัวอย่างประชากรของการวิจัยนี้เป็นนักศึกษาวิชาเอกภาษาอังกฤษชั้นปีที่ 2 ของวิทยาลัยครูหมู่บ้านจอมบึง ปีการศึกษา 2525 จำนวน 2 กลุ่ม กลุ่มละ 22 คน และ 23 ซึ่งมีความรู้พื้นฐานทางด้านภาษาอังกฤษไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .01 กลุ่มที่ 1 เป็นกลุ่มทดลองเรียนโดยใช้กิจกรรมการละคร ส่วนกลุ่มที่ 2 เป็นกลุ่มควบคุม เรียนโดยใช้การฝึกรูปประโยค ซึ่งมีผู้วิจัยเป็นผู้สอนทั้ง 2 กลุ่ม เป็นเวลา 6 สัปดาห์ รวมเวลาการสอนกลุ่ม 24 คาบ จากนั้นนักศึกษาทั้ง 2 กลุ่ม ทำการทดสอบสัมฤทธิผลทางการพูดภาษาอังกฤษที่ผ่านการวิเคราะห์ว่ามีความเชื่อถือได้ และนำผลการทดสอบวิเคราะห์หาค่าความเที่ยงของการตรวจให้คะแนนระหว่างกรรมการ 2 คน และเปรียบเทียบสัมฤทธิผลทางการพูดภาษาอังกฤษของทั้ง 2 กลุ่ม โดยคำนวณหาอัตราส่วนวิกฤตที ผลการวิจัย 1. สัมฤทธิผลทางการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาที่เรียนโดยใช้กิจกรรมการละครสูงกว่านักศึกษาที่เรียนโดยใช้การฝึกรูปประโยคอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 ในด้านต่างๆ ดังนี้คือด้านความคล่องแคล่ว ด้านความสามารถพูดให้ผู้อื่นเข้าใจ ด้านปริมาณของข้อมูลในการสื่อสารและด้านความพยามยามในการสื่อสารและอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 ในด้านความสามารถบรรยายภาพให้กรรมการเข้าใจ2. สัมฤทธิผลทางการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาที่เรียนโดยใช้กิจกรรมการละครไม่แตกต่างจากนักศึกษาที่เรียนโดยใช้การฝึกรูปประโยคในด้านคุณภาพของข้อมูลในการสื่อสารและด้านสำเนียง 3. สัมฤทธิผลทางการพูดภาษาอังกฤษโดยส่วนรวมของนักศึกษาที่เรียนโดยใช้กิจกรรมการละครจะสูงกว่านักศึกษาที่เรียนโดยใช้การการฝึกรูปประโยคอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01