การศึกษาความสัมพันธ์การลดทอนคลื่นสั่นสะเทือนของพื้นดินจากการใช้ วัตถุระเบิด

Abstract

งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อสร้างการทำนายความสั่นสะเทือนของพื้นดินจากการใช้วัตถุระเบิด โดยการส่งสัญญาณคลื่นสั่นสะเทือนลงสู่ชั้นธรณีวิทยาใต้พื้นดิน โดยการทำนายค่าความสั่นสะเทือนจากทฤษฎีมีค่าน้อยกว่าค่าความสั่นสะเทือนจากตรวจวัดข้อมูลภาคในสนามประมาณ 1.7 เท่า (Jones & Stokes, 2004) ซึ่งความสั่นสะเทือนพื้นดินอาจส่งผลกระทบต่อโครงสร้างทางวิศวกรรมต่างๆ โดยรอบพื้นที่ ในการตรวจวัดความสั่นสะเทือนจะใช้มาตรวัดความเร็วในแกนดิ่งจำนวน 16 ตัว โดยกำหนดตำแหน่งการวางมาตรวัดตัวแรกให้มีระยะห่างจากหลุมระเบิดประมาณ 10 เมตร และวางตำแหน่งมาตรวัดตัวอื่น ๆ ระยะห่างประมาณ 20 เมตร ตามแนวหลุมระเบิด ทำการติดตั้งเครื่องบันทึกข้อมูล จากการตรวจวัดความสั่นสะเทือนซึ่งมีพื้นที่แตกต่างกันประกอบด้วยพื้นที่ดินปนทราย พื้นที่ทรายปนหินและพื้นที่ดินเหนียว พบว่าค่าการส่งผ่านความสั่นสะเทือนในพื้นที่ดินเหนียวมีค่าสูงและค่าสัมประสิทธิ์การลดทอนคลื่นสั่นสะเทือนของพื้นที่การตรวจวัดเกิดจากการรวมตัวกันระหว่างคลื่นในตัวกลาง (Body waves) และคลื่นพื้นผิว (Surface wave) ซึ่งความเร็วอนุภาคสูงสุดจะมีค่าการลดทอนคลื่นสั่นสะเทือนแบบเลขชี้กำลังตามระยะทางที่เพิ่มขึ้น เมื่อระยะทางมากกว่า 500 เมตร น้ำหนักวัตถุระเบิดมีค่าไม่เกิน 4 กิโลกรัมทุกลักษณะชั้นดิน ค่าความเร็วอนุภาคสูงสุดจะมีค่าไม่เกิน 3 มม/วินาที ด้านความถี่การสั่นสะเทือนดินเหนียวสามารถกระจายความถี่สั่นสะเทือนมากกว่าชั้นดินประเภทอื่น โดยพื้นที่ดินปนทรายและพื้นที่หินปนทรายค่าการตรวจวัดมีค่าความเร็วอนุภาคสูงสุดมีค่าสูงและมีค่าความถี่ต่ำ พื้นที่ดินเหนียวค่าการตรวจวัดมีค่าความเร็วอนุภาคสูงสุดมีค่าสูงและมีค่าความถี่สูง ซึ่งค่าความถี่ต่ำจะส่งผลกระทบต่อโครงสร้างทางวิศวกรรมมากกว่าค่าความถี่สูง