บทบาททางการสื่อสารของบทวิจารณ์ภาพยนตร์ในประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบถึงบทบาททางการสื่อสารที่ปรากฏในบทวิจารณ์ภาพยนตร์ในประเทศไทย บทบาทของนักวิจารณ์ภาพยนตร์ในฐานะผู้ผลิตบทวิจารณ์ภาพยนตร์ ตลอดจนเพื่อทราบถึงรูปแบบของบทวิจารณ์ที่ตีพิมพ์ลงในสื่อสิ่งพิมพ์ นำเสนอผ่านสื่อโทรทัศน์และอินเตอร์เน็ตในประเทศไทย ว่ามีลักษณะเป็นอย่างไร ผลการวิจัยพบว่า สามารถจำแนกบทวิจารณ์ภาพยนตร์ในประเทศไทยออกตามลักษณะการวิจารณ์และบทบาททางการสื่อสารที่ปรากฏในบทวิจารณ์ได้เป็น 4 ประเภท คือ 1. บทวิจารณ์ภาพยนตร์ที่มีบทบาทในการวิจารณ์เป็นหลัก 2. บทวิจารณ์ภาพยนตร์ที่มีบทบาทในการวิจารณ์บางส่วน 3. บทวิจารณ์ภาพยนตร์ที่แฝงบทบาททางการสื่อสารอื่นๆ 4. บทวิจารณ์ภาพยนตร์ที่ไม่ปรากฏบทบาทในการวิจารณ์ภาพยนตร์ บทวิจารณ์ภาพยนตร์ที่มีบทบาทในการวิเคราะห์และวิจารณ์ภาพยนตร์อย่างจริงจังเป็นหลักนั้นสามารถพบได้น้อยมากในประเทศไทย ในขณะที่บทวิจารณ์ที่พบส่วนใหญ่เป็นบทวิจารณ์ที่มีบทบาทในการวิจารณ์เพียงบางส่วน และเป็นบทวิจารณ์ที่มีบทบาททางการสื่อสารอื่นๆ แฝงอยู่ อาทิ บทบาทในการโน้มน้าวชักจูง บทบาทในการโฆษณาประชาสัมพันธ์ บทบาทในการเสนอแนะแก่ผู้สร้าง บทบาทในการรายงานความเคลื่อนไหวของวงการภาพยนตร์ไทย และบทบาทในการสะท้อนความเป็นแฟนพันธุ์แท้ของนิตยสาร โดยนักวิจารณ์ในฐานะผู้ผลิตบทวิจารณ์มีบทบาทสำคัญในการเป็นผู้คัดกรองข่าวสารที่จะปรากฏในบทวิจารณ์ภาพยนตร์ รวมถึงเป็นผู้กำหนดบทบาททางการสื่อสารอื่นๆ ที่แฝงอยู่ในบทวิจารณ์แต่ละชิ้นด้วย สำหรับบทวิจารณ์ภาพยนตร์ที่ไม่ปรากฏบทบาทในการวิจารณ์ภาพยนตร์นั้น พบในสื่อสิ่งพิมพ์ประเภทหนังสือพิมพ์รายวันและรายการโทรทัศน์ที่นำเสนอข่าวสารข้อมูลเกี่ยวกับภาพยนตร์ ซึ่งเป็นไปเพื่อการโฆษณาประชาสัมพันธ์ในเชิงพาณิชย์เป็นสำคัญ โดยบทบาทในการให้ข้อมูลข่าวสารภาพยนตร์นี้ เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้บทวิจารณ์ภาพยนตร์ยังคงอยู่ได้และเป็นที่สนใจของผู้อ่าน แม้ว่าจะไม่ได้ทำหน้าที่ในการวิจารณ์ภาพยนตร์อย่างจริงจังก็ตาม