โครงสร้างภูมินิเวศกับบทบาทภูมิทัศน์ป่าบุ่งป่าทามและ การใช้ประโยชน์ของมนุษย์ในด้านการบริการเชิงนิเวศของพื้นที่ กรณีศึกษา ลุ่มน้ำสงครามตอนล่าง อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาภูมิทัศน์ป่าบุ่งป่าทามในทางภูมินิเวศวิทยา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อจำแนกโครงสร้าง บทบาท และหน้าที่ทางภูมินิเวศของป่าบุ่งป่าทาม เพื่อให้เข้าใจถึงโครงสร้างภูมิทัศน์และเข้าใจถึงความสัมพันธ์ของชุมชนกับป่าบุ่งป่าทามในพื้นที่ศึกษา ซึ่งมีกระบวนการศึกษาจากข้อมูลแผนที่ ภาพถ่ายทางอากาศ และข้อมูลเชิงพื้นที่ ร่วมกับการสำรวจในภาคสนามและการสัมภาษณ์ โดยใช้การบ่งชี้และจำแนกลักษณะภูมิทัศน์ในด้านภูมินิเวศ และการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับป่าบุ่งป่าทามในด้านการบริการเชิงนิเวศเป็นวิธีการศึกษา และเลือกการใช้ประโยชน์ภูมิทัศน์ของมนุษย์เป็นตัวชี้วัด ผลการศึกษาพบว่า ภูมิทัศน์ประเภทป่าบุ่งป่าทามสามารถให้บริการเชิงนิเวศ โดยแบ่งบทบาทเป็นสองลักษณะตามฤดูกาล คือ ช่วงฤดูน้ำหลากจะเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์ต่างๆและเป็นที่รองรับน้ำหรือตะกอน ช่วงฤดูน้ำแล้งจะเป็นแหล่งทรัพยากรที่มีคุณค่าสำหรับมนุษย์ในด้านต่างๆและเป็นแหล่งปรับสมดุลให้กับพื้นที่รอบข้าง การศึกษาแสดงให้เห็นกระบวนการที่มนุษย์ปรับตัวให้อยู่กับภูมิทัศน์ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นพลวัตตามฤดูกาล และผลของการศึกษานี้จะเป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการประเมินภูมิทัศน์ การวางแผนภูมิทัศน์ และการเสนอแนะแนวทางอนุรักษ์ภูมิทัศน์ป่าบุ่งป่าทามได้ต่อไป