อิทธิพลของการติดต่อระหว่างกลุ่มต่อระยะห่างทางสังคม : บทบาทการส่งผ่านของความวิตกกังวลระหว่างกลุ่มและเจตคติโดยนัยและเจตคติทางตรง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศึกษาอิทธิพลของการติดต่อระหว่างกลุ่มที่ส่งผลต่อระยะห่างทางสังคมโดยมีความวิตกกังวลระหว่างกลุ่มและเจตคติทางตรงเป็นตัวแปรส่งผ่าน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นิสิต-นักศึกษาในระดับปริญญาตรี จำนวน 393 คน ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยตัวแปรแฝง 5 ตัวแปร ได้แก่ การติดต่อระหว่างกลุ่ม ความวิตกกังวลระหว่างกลุ่ม เจตคติทางตรง เจตคติโดยนัย และระยะห่างทางสังคมเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยซึ่งเป็นมาตรวัดประมาณค่า มีค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยงตั้งแต่ .80 ถึง .94 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติบรรยายการวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การวิเคราะห์องค์ประกอบ การวิเคราะห์เส้นทางอิทธิพลและโมเดลสมการเชิงโครงสร้าง ผลการวิเคราะห์เส้นทางอิทธิพลโดยภาพรวมมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (ค่าไค-สแควร์ = 2.601, ค่าองศาอิสระ = 2, ระดับความน่าจะเป็น = .857, RMSEA = .000, RMR = .010, GFI = .998, AGFI = .991) การติดต่อระหว่างกลุ่มมีอิทธิพลทางตรงต่อระยะห่างทางสังคมอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ตาม การติดต่อระหว่างกลุ่มมีอิทธิพลต่อระยะห่างทางสังคมโดยส่งผ่านเจตคติทางตรงที่มีต่อคนนอกกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 แต่ไม่ส่งผ่านความวิตกกังวลระหว่างกลุ่ม