ปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการอาสาสมัครของนิสิตปริญญาตรีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยคัดสรรที่สัมพันธ์กับการอาสาสมัครในนิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัย กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้เป็นนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยที่มีอายุระหว่าง 17-24 ปี จำนวน 360 คน จำแนกตามพฤติกรรมอาสาสมัครเป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มนิสิตที่ไม่มีพฤติกรรมอาสาสมัครในระยะเวลา 3 เดือนที่ผ่านมา 180 คน และกลุ่มนิสิตที่มีพฤติกรรมอาสาสมัครอย่างน้อย 30 ชั่วโมงในระยะเวลา 3 เดือนที่ผ่านมา 180 คน ตัวแปรอิสระที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจในการอาสาสมัคร ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมอาสาสมัคร และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับบุคลิกภาพเอื้อต่อสังคม ตัวแปรตามคือ พฤติกรรมอาสาสมัคร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป มาตรวัดแรงจูงใจในการอาสาสมัคร มาตรวัดการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมอาสาสมัคร และมาตรวัดบุคลิกภาพเอื้อต่อสังคม นำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติก ผลการวิจัยพบว่าตัวแปรอิสระทั้งหมดในสมการถดถอยโลจิสติกร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของพฤติกรรมอาสาสมัครได้ร้อยละ 32.8 (R2CS = .328) ปัจจัยที่สามารถทำนายพฤติกรรมอาสาสมัครได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) ได้แก่ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจในการอาสาสมัครในด้านการเสริมสร้างความรู้และความเข้าใจ และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมอาสาสมัคร โดยสมการถดถอยโลจิสติกสามารถทำนายพฤติกรรมอาสาสมัครได้ถูกต้องร้อยละ 77.2