Please use this identifier to cite or link to this item:
https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/45597
| Title: | ความหวัง การมองโลกในแง่ดี การเผชิญปัญหา และความวิตกกังวลของผู้สูงอายุที่มีความเจ็บป่วยเรื้อรังในชุมชน |
| Other Titles: | HOPE, OPTIMISM, COPING, AND GERIATRIC ANXIETY OF COMMUNITY-DWELLING OLDER ADULTS WITH CHRONIC ILLNESS |
| Authors: | ปิยพัฒน์ วงศ์สินอุดม |
| Advisors: | อรัญญา ตุ้ยคำภีร์ สุภาพรรณ โคตรจรัส |
| Other author: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา |
| Advisor's Email: | [email protected],[email protected] [email protected] |
| Subjects: | ความหวัง การมองโลกในแง่ดี การปรับตัว (จิตวิทยา) ความเครียดในผู้สูงอายุ ความวิตกกังวล จิตวิทยาการปรึกษา Hope Optimism Adjustment (Psychology) Stress in old age Anxiety Counseling psychology |
| Issue Date: | 2557 |
| Publisher: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
| Abstract: | การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของความหวัง การมองโลกในแง่ดี และการเผชิญปัญหา ที่มีต่อความวิตกกังวลของผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุที่มีความเจ็บป่วยเรื้อรังในชุมชนจำนวน 291 คน (ชาย 92 คน หญิง 199 คน) เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย มาตรวัดความหวัง มาตรวัดการมองโลกในแง่ดี มาตรวัดการเผชิญปัญหา และมาตรวัดความวิตกกังวลของผู้สูงอายุ การเก็บข้อมูลโดยให้ผู้สูงอายุตอบแบบสอบถามเป็นรายบุคคล การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการสร้างสมการโครงสร้างโดยใช้โปรแกรมลิสเรล (LISREL) ผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่แสดงถึงอิทธิพลของความหวัง การมองโลกในแง่ดี ที่มีต่อความวิตกกังวลของผู้สูงอายุที่มีความเจ็บป่วยเรื้อรังในชุมชน โดยมีการเผชิญปัญหาเป็นตัวแปรส่งผ่าน มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (X2 = 72.57, df = 58, p = .094, GFI = .97, AGFI = .94, RMSEA = .029) ทั้งนี้ ตัวแปรทั้งหมดในสมการสามารถอธิบายความแปรปรวนของความวิตกกังวลของผู้สูงอายุได้ร้อยละ 53.0 (R2 = .53, p < .001) โดยที่การเผชิญปัญหาด้านลบ (แบบหลีกหนีปัญหา และแบบการจมดิ่งกับอารมณ์) มีอิทธิพลทางตรงต่อความวิตกกังวลของผู้สูงอายุสูงที่สุด (β = .75, p < .001) รองลงมาเป็นความหวัง (β = -.52, p < .05) และการมองโลกในแง่ดี (β = -.13, p < .05) ทั้งนี้ ตัวแปรที่มีอิทธิพลทางอ้อมต่อความวิตกกังวลของผู้สูงอายุผ่านการเผชิญปัญหาด้านลบมีเพียงตัวเดียว คือ ความหวัง (β = .21, p < .05) |
| Other Abstract: | The purpose of this study was to investigate the influence of hope and optimism on geriatric anxiety with coping as mediator. Participants were 291 community-dwelling older adults with chronic illness. They were 92 males and 199 females. Instruments were (1) Hope Scale (2) The Revised Life Orientation Test (3) Coping Scale and (4) Geriatric Anxiety Inventory. Participants completed questionnaire individually. Data analyzed using the structural equation modeling through LISREL. Findings revealed that the causal model where hope and optimism were used to predict geriatric anxiety of community-dwelling older adults with chronic illness with coping being a mediator, fits the empirical data (X2 = 72.57, df = 58, p = .094, GFI = .97, AGFI = .94, RMSEA = .029). The model accounted for 53.0 percent of the variance of geriatric anxiety (R2 = .53, p < .001). The direct effect of negative coping (Avoidance and Emotional Submission) was the most salient in predicting geriatric anxiety (β = .75, p < .001), followed by hope (β = -.52, p < .05) and optimism (β = -.13, p < .05), respectively. The indirect effect of hope on geriatric anxiety via negative coping was found (β = .21, p < .05). |
| Description: | วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557 |
| Degree Name: | ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต |
| Degree Level: | ปริญญาโท |
| Degree Discipline: | จิตวิทยา |
| URI: | http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/45597 |
| URI: | http://doi.org/10.14457/CU.the.2014.997 |
| metadata.dc.identifier.DOI: | 10.14457/CU.the.2014.997 |
| Type: | Thesis |
| Appears in Collections: | Psy - Theses |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| 5577620738.pdf | 5.03 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.