การส่งออก การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและความสัมพันธ์แบบเป็นเหตุเป็นผล : ศึกษากรณีประเทศไทย

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงสมเหตุสมผลหรือทดสอบแบบเป็นเหตุผลระหว่างการส่งออกและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของไทย โดยใช้เทคนิคเชิงเศรษฐกิจมิติตามคำจำกัดความของ Granger การทดสอบแยกเป็น 2 ส่วนคือส่วนแรกเป็นการทดสอบหาความสัมพันธ์ระดับมหภาคโดยทำการทดสอบหาความสัมพันธ์ระหว่างการขยายการส่งออก และการเจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ส่วนที่สองเป็นการทดสอบความสัมพันธ์ในระดับรายสินค้าหรือรายสาขาที่สำคัญของไทยที่สามารถหาข้อมูลได้ โดยทำการทดสอบหาความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเปลี่ยนแปลงปริมาณส่งออกและอัตราการเปลี่ยนแปลงปริมาณการผลิตของสินค้าชนิดนั้นๆ แบบจำลองที่นำมาใช้ในการศึกษาหาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทั้งสองนี้เป็นแบบจำลองที่เรียกว่า Vector Autoregression Model (VAR) การทดสอบสมมติฐานหลักโดยทั่วๆ ไปแล้วใช้การทดสอบร่วมเพื่อตรวจสอบชุดของค่าสัมประสิทธิ์ของตัวแปรอธิบาย ผลจากการศึกษาพบว่าในระดับมหภาค การขยายการส่งออกเป็นสาเหตุให้เกิดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ส่วนผลการศึกษาในระดับรายสาขาพบว่า (ก) ในหมวดสินค้าเกษตรกรรม สินค้าที่การขยายการส่งออกเป็นสาเหตุเกิดการเพิ่มปริมาณการผลิต ได้แก่ ยางพารา มันสำปะหลัง ข้าวโพด สินค้าที่การเพิ่มปริมาณการผลิตเป็นสาเหตุให้เกิดการขยายการส่งออก ได้แก่ ข้าว (ข) ในหมวดสินค้าอุตสาหกรรมเกษตร สินค้าที่การขยายการส่งออกเป็นสาเหตุให้เกิดการเพิ่มปริมาณการผลิต ได้แก่ สับปะรดกระป๋อง สินค้าที่การเพิ่มปริมาณการผลิตเป็นสาเหตุให้เกิดการขยายการส่งออกได้แก่ ผลิตภัณฑ์ปอ น้ำตาล และกากน้ำตาล และ (ค) ในหมวดสินค้าอุตสาหกรรมพบว่า สินค้าที่การขยายการส่งออกเป็นสาเหตุให้เกิดการเพิ่มปริมาณการผลิตได้แก่ ดอกไม้ประดิษฐ์ สินค้าที่การเพิ่มปริมาณการผลิตเป็นสาเหตุให้เกิดการขยายการส่งออกได้แก่ เสื้อผ้าสำเร็จรูป สินค้าที่มีลักษณะความสัมพันธ์แบบเป็นเหตุเป็นผลซึ่งกันและกัน ได้แก่ ผ้าใยประดิษฐ์ทอและผ้าฝ้ายทอ ด้วยเหตุนี้เราจึงอาจกล่าวสรุปได้ว่า ในกรณีประเทศไทยการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจส่วนรวมเกิดจากการชักนำของการขยายตัวของภาคส่งออกเป็นสำคัญ แต่เมื่อพิจารณาในรายละเอียด การขยายตัวของภาคส่งออกมิได้มีบทบาทนำในสาขาการผลิตสำคัญๆ ทุกรายการ ผลการทดสอบให้ข้อสรุปที่ค่อนข้างผสมผสานกันระหว่างบทบาทนำของการส่งออกและบทบาทนำของการขยายตัวของผลผลิต