การตรวจหาไวรัสไข้หัดสุนัขจากตัวอย่างทางคลินิกโดยปฏิกริยาลูกโซ่โพลีเมอร์เรส

Abstract

ทำการศึกษาการวินิจฉัยในสุนัขป่วยที่มีอาการสงสัยว่าเป็นไข้หัดสุนัขจำนวน 65 ตัว โดยใช้ตัวอย่างพลาสม่าและ buffy coat ณ ขณะที่ป่วยด้วยวิธีการตรวจคือ การเพาะแยกเชื้อไวรัสการตรวจหาแอนติบอดี้จำเพาะชนิด IgM โดยวิธี ELISA และการตรวจหากรดนิวคลีอิกของไวรัสไข้หัดสุนัข โดยวิธี nested-reverse transcriptase polymerase chain reaction (nested RT-PCR) ผลที่ได้พบว่าจากตัวอย่างดังกล่าว ไม่สามารถทำการเพาะแยกเชื้อไวรัสได้จากตัวอย่าง ใน IgM antibody ให้ผลบวกจำนวน 23/65 ตัวอย่าง (35.38%) ซึ่งสุนัขส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มที่มีอาการทางระบบทางเดินหายใจ การตรวจด้วย nested RT-PCR ในพลาสม่าให้ผลบวกจำนวน 14-65 ตัวอย่าง (21.53%) ซึ่งอยู่ในกลุ่มอาการทางระบบทางเดินหายใจร่วมกับทางเดินอาหารทั้งหมด ส่วนใน buffy coat ให้ผลบวก 56/65 (86.15%) โดยสามารถตรวจพบได้ทุกช่วงอาการของสัตว์ป่วย ผลการศึกษาแสดงถึงศักยภาพที่จะนำเทคนิค nested RT-PCR มาใช้ในการวินิจฉัยโรคไวรัสไข้หัดสุนัข ซึ่งตัวอย่างที่นำมาตรวจควรที่จะเป็นตัวอย่างที่มาจาก buffy coat