นวนิยายแนวผจญภัย : จากคิง โซโลมอนส์ ไมนส์ ล่องไพร ถึงเพชรพระอุมา (ภาคหนึ่ง)

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตกุประสงค์ในการศึกษาลักษณะของนวนิยายแนวผจญภัยในป่า โดยวิเคราะห์จากนวนิยายแนวผจญภัยเรื่อง คิงโซโลมอนส์ไมนส์ ล่องไทรและเพชรพระอุมา ภาคหนึ่ง ศึกษาอิทธิพลของ นวนิยายเรื่อง ติงโซโลมอนส์ไมนส์ ที่มีต่อ ล่องไทร และ เพชรพระอุมา ภาคหนึ่ง และศึกษาอิทธิพล ของ ล่องไพร ที่มีต่อเพชรพระอุมา รวมทั้งศึกษาลักษณะเฉพาะตนของนวนิยายเรื่อง เพชรพระอุมา จากการศึกษาวิเคราะห์นวนิยายแนวผจญภัยเรื่อง คิงโซโลมอนส์ไมนส์ ล่องไพร และ เพชรพระอุมา สรุปได้ว่านวนิยายแนวผจญภัยในป่าต้องประกอบไปด้วยตัวละครหลักสองกลุ่มคือฝ่ายนายจ้างและพรานนำทาง ซึ่งมีความจำเป็นบางอย่างต้องเดินทางไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่คุ้นเคย ในการเดินทางจะต้องมีแผนที่หรือคนนำทาง และระหว่างเดินทางตัวละครต้องเผชิญกับอันตรายนานัปการจนแทบจะเอาชีวิตไม่รอดก่อนจะเดินทางถึงจุดหมาย ผลการวิจัยเปรียบเทียบนวนิยายผจญภัยทั้งสามเรื่องพบว่า ล่องไทร และ เพชรพระอุมา ได้รับอิทธิพลมาจาก คิงโซโลมอนส์ไมนส์ น้อย อินทนนค์นำแนวคิดเรื่องการเดินทางเข้าไปในป่าเพราะเหตุผลบางอย่างจาก คิงโชโลมอนส์ไมนส์ มาเป็นแนวในการประพันธ์นวนิยายชุด ล่องไพร ส่วนพนมเทียนได้รับอิทธิพลทั้งด้านโครงเรื่อง(การเดินทางเข้าไปในป่าเพื่อหาสมบัติและตามหาคนที่หายสาบสูญ) ตัวละคร ฉากและเหตุการณ์ บทสนทนาและการจบเรื่องในการแต่ง เพชรพระอุมา ภาคหนึ่ง นอกจากได้รับอิทธิพลมาจากคิงโซโลมอนส์ไมนส์ พนมเทียนน่าจะได้รับอิทธิพลในการแต่งนวนิยาย เรื่อง เพชรพระอุมา มาจาก ล่องไพร ด้วย เพราะเรื่องราวการผจญภัยบางตอนใน เพชรพระอุมา คล้ายกับ ล่องไพร แต่อิทธิพลที่ได้รับนั้นไม่ชัดเจนเท่ากับอิทธิพลที่ได้จากนวนิยายเรื่อง คิงโซโลมอนส์ไมนส์ แม้พนมเทียนจะได้รับอิทธิพลในการแต่งนวนิยายเรื่องเพชรพระอุมา มาจากนวนิยายเรื่องอื่นแต่ เพชรพระอุมา ก็เป็นนวนิยายที่มีลักษณะเฉพาะตนสูงเรื่องหนึ่ง เพราะพนมเทียนนำอิทธิพลที่ได้รับมาผสมผสานเข้ากับ ประสบการณ์และความรู้ไนด้านต่าง ๆ ของตนเข้าไปอย่างเหมาะสมทำให้ เพชรพระอุมาสนุกสนานและน่าติดตามมากยิ่งขึ้น