Fungi in the deterioration of ancient woodcarving in the National Museum, Bangkok

Abstract

การศึกษาครั้งนี้กระทำเพื่อยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางสิ่งแวดล้อมและปัจจัยทางจุลชีพ อันได้แก่ ราที่มีผลต่อการเสื่อมสภาพของไม้ซึ่งอยู่ในมุขเด็จด้านตะวันตกของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร โดยตัวอย่างราจะถูกเก็บทุกสองสัปดาห์ระหว่างเวลา 9.00-12.00 น.ตลอดทั้งปีตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2540 ถึงเดือนมกราคม 2541 สำหรับราในอากาศจะถูกเก็บด้วยเครื่องเก็บตัวอย่างอากาศ (Burkard portable air sampler for agar plates) ส่วนการเก็บราบนพื้นผิวของไม้จำหลักนั้นใช้วิธีการป้ายด้วยไม้พันสำลี โดยอาหารที่ใช้สำหรับการคัดแยกคือ Rose Bengal Potato Dextrose Agar ที่ ผสม Streptomycin นอกจากนี้ตลอดระยะเวลาทุกวันยังได้ทำการบันทึกอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ของอากาศด้วยเครื่องบันทึกแบบอัตโนมัติ (Data Loggers) ซึ่งค่าเฉลี่ยตลอดปีของอุณหภูมิและความชื้น สัมพัทธ์ในบริเวณที่อากาศถ่ายเทได้ดีเท่ากับ 29.3 องศาเซลเซียสและ 71.1 เปอร์เซนต์ ส่วนในบริเวณที่อากาศถ่ายเทได้ไม่สะดวกมีค่าเห่ากับ 29.1 องศาเซลเซียสและ 71.8 เปอร์เซนต์ตามลำดับ และยังพบว่าทั้งสองบริเวณมีอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซนต์ ปริมาณเฉลี่ยตลอดปีของราในอากาศและราบนพื้นผิวไม้เท่ากับ 1,222.1 หน่วยโคโลนีต่อลูกบาศก์เมตรและ 117.4 หน่วยโคโลนีต่อตารางเดซิเมตรตามลำดับ โดยในฤดูฝนปริมาณของราจะมีค่าสูงที่สุด จากการศึกษา พบรา 13 สกุลในอากาศและ 12 สกุลบนพื้นผิวไม้ โดยชนิดที่เด่นในอากาศได้แก่ Aspergillus spp. (69.9 เปอร์เซนต์) และ Pénicillium spp. (17.2 เปอร์เซนต์) ส่วนราชนิดที่เด่นบนพื้นผิวไม้ได้แก่ Aspergillus spp. (51.7 เปอร์เซนต์) และ Fusarium spp. (23.9 เปอร์เซนต์) ราส่วนใหญ่ที่คัด แยกได้นั้นก่อให้เกิดวงใสรอบโคโลนีบนอาหารเลี้ยงเชื้อ Carboxymethyl Cellulose Agar ซึ่งชี้ให้เห็นถึงการสร้างเอนไซม์เซลลูเลสได้ ผลการศึกษาดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงนัยที่ว่าราอาจมีอิทธิพลต่อการเสื่อมสภาพของไม้