ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ทางสุขภาพการสนับสนุน จากหน่วยงานกับแบบแผนการดำรงชีวิต ด้านสุขภาพของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลของรัฐ กรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแบบแผนการดำรงงชีวิตด้านสุขภาพของพยาบาลวิชาชีพใน โรงพยาบาลของรัฐ กรุงเทพมหานคร และศึกษาปัจจัยที่ร่วมกันทำนายแบบแผนการดำรงชีวิตของพยาบาล วิชาชีพ ตัวพยากรณ์ได้แก่ การรับรู้อำนาจการควบคุมตนเองด้านสุขภาพ การรับรู้คุณค่าในตน การรับรู้ภาวะ สุขภาพ การสนับสนุนจากหน่วยงาน อายุ และสถานภาพสมรส ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัย เป็น พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลทั่วไปของรัฐ กรุงเทพมหานคร จำนวน 200 คน ด้วยวิธีสุ่ม ตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์และแบบสอบถามประกอบด้วย แบบวัด ตัวพยากรณ์ และแบบวัดแบบแผนการดารงชีวิตด้านสุขภาพ ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นเองผลการวิจัยมีดังนี้ 1. ค่าเฉลี่ยของแบบแผนการดำรงชีวิตด้านสุขภาพของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลของรัฐ กรุงเทพมหานคร มีค่าเท่ากับ 2.99 อยู่ในระดับดี ด้านส่งเสริมสุขภาพและด้านการป้องกันโรคมีค่าเฉลี่ย 3.00 และ 2.87 ตามลาดับ ซึ่งอยู่ในระดับดี 2. แบบแผนการดำรงชีวิตด้านสุขภาพของพยาบาลวิชาชีพ มีความสัมพันธ์ทางบวกระดับปานกลาง กับอายุ การสนับสนุนจากหน่วยงาน การรับรู้คุณค่าในตน (r = .343, .318, 304 ตามลำดับ) และ มีความสัมพันธ์ทางบวกระดับต่ำกับการรับรู้ภาวะสุขภาพ และสถานภาพสมรส (r = .289 และ .205) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. การรับรู้อำนาจการควบคุมตนเองด้านสุขภาพ ไม่มีความสัมพันธ์กันแบบแผนการดำรงชีวิต ด้านสุขภาพของพยาบาลวิชาชีพ 4. ตัวแปรที่มีความสำคัญในการร่วมพยากรณ์แบบแผนการดำรงชีวิตด้านสุขภาพของพยาบาล วิชาชีพตามลำดับคือ อายุ การสนับสนุนจากหน่วยงาน การรับรู้คุณค่าในตน และการรับรอำนาจความ บังเอิญด้านสุขภาพ ซึ่งร่วมกันพยากรณ์แบบแผนการดำรงชีวิตด้านสุขภาพของพยาบาลวิชาชีพ ได้อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติระดับ .01 ได้ร้อยละ 30.18 (R2 = .3018)