การศึกษาการใช้หลักสูตรคณิตศาสตร์ ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ในโรงเรียนโครงการขยายโอกาสทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดพิจิตร

Abstract

ศึกษาสภาพและปัญหาการใช้หลักสูตรคณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ในโรงเรียนโครงการขยายโอกาสทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดพิจิตร กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย ผู้บริหารโรงเรียน และครูผู้สอนคณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และแบบศึกษาเอกสาร วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา แจกแจงความถี่ หาค่าร้อยละ ผลการวิจัย 1. การบริหารหลักสูตร โรงเรียนส่วนใหญ่ไม่มีการจัดทำแผนการใช้หลักสูตรคณิตศาสตร์ เป็นลายลักษณ์อักษร เตรียมบุคลากรโดยการมอบเอกสารหลักสูตรให้ครูผู้สอนไปศึกษา จัดครูเข้าสอนโดยพิจารณาจากผู้ที่มีความรู้ความสามารถพิเศษทางคณิตศาสตร์ จัดตารางสอนไว้ช่วงเข้าคาบที่ 1-2 จัดแผนการเรียนตามสภาพความพร้อมของบุคลากร สนับสนุนวัสดุหลักสูตรและสื่อการเรียนการสอน ตามความต้องการของครูผู้สอน จัดอาคารสถานที่และบรรยากาศในการใช้หลักสูตร โดยการจัดป้ายนิเทศตามสถานที่ต่างๆ และใช้อุปกรณ์และสื่อการเรียนการสอน ประชาสัมพันธ์การใช้หลักสูตร โดยการประชุมผู้ปกครองนักเรียน และการพูดคุยกับผู้ปกครอง นิเทศและติดตามผลการใช้หลักสูตร โดยการสังเกตการสอน ครูผู้สอนต้องการการนิเทศและติดตามผล ในเรื่องการผลิตสื่อการเรียนการสอนที่ทันสมัย ปัญหาที่พบคือ ขาดแคลนงบประมาณ ขาดความช่วยเหลือจากหน่วยงานต้นสังกัด ขาดบุคลากรที่จบวิชาเอกคณิตศาสตร์ จัดคาบเวลาสอนไม่สัมพันธ์กับเวลาและความต้องการของครูผู้สอน ขาดอุปกรณ์และสื่อการเรียนการสอน นักเรียนขาดพื้นฐานความสามารถและความสนใจคณิตศาสตร์ ห้องเรียนไม่เพียงพอ และครูผู้สอนมีภาระหน้าที่พิเศษมาก ได้รับความร่วมมือจากผู้ปกครองและชุมชนน้อย ผู้บริหารโรงเรียนไม่มีเวลาในการนิเทศ และนิเทศไม่สม่ำเสมอ 2. การจัดการเรียนการสอนของครู ครูผู้สอนเตรียมการสอนโดยการศึกษาทำความเข้าใจเนื้อหา และแบบฝึกหัดในบทเรียน ครูผู้สอนส่วนใหญ่ไม่ได้จัดทำกำหนดการสอนและแผนการสอน โดยในส่วนที่จัดทำครูผู้สอนจัดทำด้วยตนเอง จัดกิจกรรมการเรียนการสอนโดยยึดนักเรียนเป็นศูนย์กลาง จัดกิจกรรมเสริมหลักสูตร เช่น แข่งขันตอบปัญหาคณิตศาสตร์ มีการผลิตและใช้สื่อการเรียนการสอนรูปทรงเรขาคณิต ใช้วิธีการสอนแบบอธิบายและแสดงเหตุผล ใช้เทคนิคการสอนโดยการกระตุ้นความสนใจโดยการนำโจทย์ปัญหาที่แปลกจากแหล่งต่างๆ มาฝึกทักษะ จัดสอนซ่อมเสริมโดยให้นักเรียนทำแบบฝึกหัดเพิ่มเติมในเวลาพักกลางวัน วัดและประเมินผลการเรียนรู้ โดยใช้แบบทดสอบทั้งแบบปรนัยและอัตนัย ปัญหาที่พบคือ ขาดอุปกรณ์และสื่อการเรียนการสอน จัดทำแผนการสอนโดยไม่คำนึงถึงสภาพและสถานการณ์ที่ใช้จริง เวลาในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนไม่เพียงพอ นักเรียนขาดความพร้อมและความสนใจในการเจ้าร่วมกิจกรรม ครูผู้สอนมีภาระหน้าที่พิเศษมาก ครูผู้สอนขาดความรู้และทักษะในการผลิตสื่อการเรียนการสอน ขาดความรู้และทักษะในการใช้เทคนิคและวิธีการสอนใหม่ๆ นักเรียนไม่ให้ความสนใจติดตามที่จะเรียนซ่อมเสริม ครูขาดความรู้และทักษะในการสร้างเครื่องมือในการวัดผลและประเมินผล