ความตกลงว่าด้วยการอุดหนุนและมาตรการตอบโต้ขององค์การการค้าโลก กับสิทธิประโยชน์ทางภาษีตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุน พ.ศ. 2520 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุน (ฉบับที่2) พ.ศ. 2534 และพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุน (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2544 : กรณีศึกษาอุตสาหกรรมเหล็ก

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้ทำการศึกษาการตีความในประเด็นการอุดหนุน การให้โดยเจาะจง และประเภทของการอุดหนุนในกรอบความตกลงว่าด้วยการอุดหนุนและมาตรการตอบโต้ และแนวการตีความของสหรัฐอเมริกาและแคนาดาสำหรับกรณีการอุดหนุนที่อาจถูกมาตรการตอบโต้ตามกฎหมายภายใน ซึ่งได้เน้นการศึกษาโดยวิเคราะห์จากกรณีอุตสาหกรรมเหล็กที่ถูกไต่สวนและใช้มาตรการตอบโต้การอุดหนุนต่อการให้สิทธิประโยชน์ทางภาษีตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุนฯ จากการศึกษาพบว่ามีกรณีที่อาจต่อสู้ต่อข้อกล่าวอ้างในเรื่องการอุดหนุนได้โดยการพิสูจน์ให้เห็นว่าไม่มีการก่อให้เกิดประโยชน์จากการให้สิทธิประโยชน์ทางภาษีนั้น นอกจากนั้นบทบัญญัติในบางมาตราของพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุนฯ ประกาศของคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน และการปฏิบัติบางประการถูกตีความว่าเป็นการให้โดยเจาะจงโดยประเทศที่ใช้มาตรการตอบโต้กับประเทศไทย เนื่องจากประเทศดังกล่าวมีการใช้กฎหมายภายในโดยตีความและการปฏิบัติที่เอื้อต่ออุตสาหกรรมภายในและการเรียกเก็บอากรตอบโต้การอุดหนุนและมีในบางกรณีที่การพิจารณาไม่โปร่งใส ทั้งนี้ผู้เขียนได้เสนอให้มีการพิจารณาปรับปรุงพระราชบัญญัติส่งเสริมการลงทุนฯ ในส่วนการให้สิทธิประโยชน์พิเศษทางภาษีเพื่อการส่งออกและสำหรับเขตส่งเสริมการลงทุน รวมทั้งการคำนึงถึงการบริหารการให้สิทธิประโยชน์ทางภาษี นอกจากนี้ได้ชี้ประเด็นข้อบกพร่องของความตกลงฯ บางประการเพื่อประโยชน์ในการเจรจาปรับปรุงความตกลงฯ